Aziatische zwarte beer
| Aziatische zwarte beer IUCN-status: Kwetsbaar[1] |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Aziatische zwarte beren in een dierentuin in Gangtok, Sikkim. |
|||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Ursus thibetanus G. Cuvier, 1823 |
|||||||||||||
 Leefgebied Aziatische zwarte beer |
De Aziatische zwarte beer of kraagbeer (Ursus thibetanus) komt vooral voor in Zuid-Azië: Pakistan, Afghanistan, India, China en verder naar het noorden in Rusland, Korea, op Taiwan en in Japan. Er zijn 7 of 8 ondersoorten. Hij wordt ook wel de Tibetaanse beer of Himalayabeer genoemd.
De Aziatische zwarte beer heeft een ronde kop met grote oren die ver uiteen staan. De mannetjes en vrouwtjes verschillen wezenlijk in grootte van elkaar (110-150 kg tegenover 65-90 kg). De zwarte beer heeft korte klauwen van 4-5 centimeter, maar kan toch uitstekend bomen beklimmen. Hij is ook een goede zwemmer.
De zwarte beer is een omnivoor en eet een grote variëteit aan voedsel: fruit, noten, planten, grassen, bessen, maar ook en vlees (vissen, vogels, knaagdieren), termieten, larven en honing staan op het menu. Waar plantaardig voedsel in rijke mate voorhanden is, zoals in Japan, is deze beer een planteneter.
Zijn natuurlijke vijanden zijn de tijger, de bruine beer en de wolf.
