David Hilbert
David Hilbert (23 januari 1862 – 14 februari 1943) was een Duits wiskundige geboren te Wehlau, bij Koningsbergen, Pruisen (nu Znamensk, bij Kaliningrad, Rusland), en wordt gerekend tot een van de meest invloedrijke wiskundigen van de negentiende en begin twintigste eeuw. Alleen al zijn eigen ontdekkingen zouden hem deze eer geven, maar vooral zijn leidinggevende rol in de wiskunde door zijn leven heen is wat hem onderscheidt. Hij was hoogleraar in de wiskunde aan de Universiteit van Göttingen gedurende het grootste deel van zijn leven.
Hij is onder andere bekend vanwege zijn bijdragen aan de:
- Algebraïsche meetkunde
- Algebraïsche getaltheorie
- Meetkunde
- Logica
Daarnaast is hij de grondlegger van de functionaal- of lineaire analyse, waarin Hilbertruimtes een centrale rol spelen, en hij is beroemd om zijn 23 problemen voor de twintigste eeuw, die hij opgaf tijdens een toespraak in 1900.
Hilbert was werkzaam aan de Universiteit van Göttingen toen dit de meest prominente verzameling wiskundigen ter wereld huisveste. De nazi's maakten hier in de jaren 30 een eind aan toen ze de joden het leven zuur maakten door de Neurenberger rassenwetten en talloze pesterijen. Bijna alle belangrijke wiskundigen, waarvan vele joden waren, vertrokken naar het buitenland en Hilbert was zowat alleen overgebleven. Bij een banket vroeg de nieuwe nazi-minister van onderwijs hoe het nu ging met de wiskunde in Göttingen nu alle joden 'verwijderd' waren. Hilbert antwoordde: "Wiskunde in Göttingen ? Waar heb je het over. Die bestaat niet meer. Jullie hebben die om zeep geholpen!" . Göttingen heeft zijn prominente plaats als centrum van de wiskunde nooit meer herkregen.
[bewerk] Wiskundige begrippen, stellingen en onderwerpen, genoemd naar David Hilbert
- Hilbertruimte
- Hilbert-matrix
- Hilbertcurve
- Hilberts hotel
