Grote Sint-Bernhardpas

Grote Sint-Bernhardpas

Beeld van Bernhard van Menton op de pashoogte

Hoogte	2469 meter
Breedtegraad	{{{graad1}}}° {{{minuut1}}}'
Lengtegraad	{{{graad2}}}° {{{minuut2}}}'
Geografische coördinaten	{{{coords}}}'
Van	Aosta
Naar	Martigny
Stijging	10%
Wegdek	asfalt
Vervoer	{{{vervoer}}}
Winterafsluiting	ja

De historische Grote St. Bernhardpas verbindt het Zwitserse Val d'Entremont met het Italiaanse Valle d'Aosta. De bergweg is alleen berijdbaar van begin juni tot eind oktober, in de winterperiode is hij afgesloten in verband met de hevige sneeuwval. Onder de bergpas is een toltunnel aangelegd die de doorgang van verkeer tussen Italië en Zwitserland in de gebied garandeert.

De pas vernoemd naar Bernhard van Menton die hier een klooster stichtte (11de eeuw). De monniken hielpen in moeilijkheden geraakte reizigers die in het gevaarlijke gebied de weg kwijt waren geraakt. Om deze op te sporen werden de beroemde sint-bernardshonden gebruikt. De route was echter al in de Romeinse tijd een belangrijke handelsweg. Karel de Grote trok in 773 over de pas tijdens zijn strijd tegen de Longobarden en in 1800 stak Napoleon de pas over met 30.000 man om de Oostenrijkers uit Lombardije te verdrijven.

De wegdelen aan beide zijden die leiden naar de tunnel zijn breed en aangelegd met ruime bochten. Het gedeelte tussen Bourg St.-Pierre en Etroubles is smal zit vol met scherpe bochten, vooral aan de Italiaanse zijde. Vanuit Bourg St.-Pierre voert de weg eerst langs het stuwmeer Lac des Toules. De smalle weg klimt daarna verder door het steeds kaler wordende dal van de rivier de Drance. Op de pashoogte staat het klooster en hospiz aan de Zwitserse zijde. Meestal staan er ook diverse kraampjes waar pluche Sint Bernardhonden verkocht worden en andere souvenirs. De grens ligt iets verder, aan de oever van het grote bergmeer op de pas. Aan de Italiaanse zijde van de pashoogte staat behalve een aantal hotels ook een bronzen beeld van de heilige Bernard.

De afdaling voert door het woeste Valle del Gran San Bernardo, het dal wordt gekenmerkt door woeste hellende rotspartijen die de wet van de zwaartekracht lijken te trotseren. De smalle weg slingert over de hoogvlaktes richting St.-Rhémy waar de weg weer samenkomt met de tunnel. Onderweg wordt het uitzicht af en toe ontsierd door de overdekte brede weg die uit de tunnel komt. In het dal liggen een aantal karakteristieke bergdorpen zoals Saint Oyen.