Musicologie
Musicologie is de wetenschappelijke studie van muziek op universitair niveau. Hierbij komt het zelf praktisch musiceren niet aan bod, het kunnen lezen van muziekpartituren daarentegen wel. Veruit de meeste studenten hebben dan ook een muzikale vorming achter de rug. Sommigen combineren musicologie ook met conservatorium. Musicologie beoogt onder meer de studie van de muziekgeschiedenis en van de muziektheorie (onder andere harmonie en contrapunt in verschillende periodes). Ook de analyse van partituren is een heel belangrijk aspect. Daarnaast heeft musicologie ook aandacht voor de sociale, psychologische, en technologische aspecten van het muziekbeleven. Daarbij staat de muziek als klank centraal.
In eerste instantie was de musicologie weliswaar vooral gericht op het redden uit de vergetelheid van oude meesters (zoals bijvoorbeeld Antonio Vivaldi) en het schrijven van (geromantiseerde) biografieën; in de loop van de 20e eeuw kreeg de musicologie een echt wetenschappelijke status. Belangrijke figuren in de opgang van de musicologie als wetenschappelijke discipline zijn Carl Dahlhaus en Helga de la Motte.
Het belangrijkste musicologische naslagwerk met betrekking tot de klassieke muziek is the New Grove Dictionary of Music and Musicians. Er bestaat ook een Duitse tegenhanger, de MGG (Musik in Geschichte und Gegenwart).
Etnomusicologie betreft musicologie in etnische context.
[bewerk] opleiding
In Vlaanderen wordt musicologie onderwezen aan de Katholieke Universiteit Leuven en aan de Universiteit Gent.
In Nederland te Amsterdam en Utrecht.
[bewerk] Externe links
- Musicologie te Leuven
- Musicologisch onderzoek
- Musicologie te Gent
- Muziekwetenschap te Amsterdam
- Muziekwetenschap te Utrecht
| Musicologische indeling van muziekinstrumenten |
|
Aerofonen - Chordofonen - Idiofonen - Membranofonen - Elektrofonen |
