Verzekeringsfraude
Verzekeringsfraude is een vorm van fraude waarbij door een verzekerde getracht wordt een verzekeringsmaatschappij onder valse voorwendselen tot uitkering te doen overgaan. Dit geschiedt door een onjuiste voorstelling van zaken te geven.
Meestal betreft dit het camoufleren van nalatigheid. Als immers een schadebrengend feit mede veroorzaakt wordt door nalatigheid van een verzekerde, of hij spant zich onvoldoende in de schade te beperken, dan kan verzekeraar besluiten niet tot uitkering over te gaan. De meeste verzekeringspolissen vermelden precies wat een verzekerde moet doen in de voorwaarden. Maar het kan ook voorkomen dat de verzekerde de schade opzettelijk veroorzaakt of uitlokt.
Voorbeelden zijn:
- Inboedelverzekeringen kennen de verplichting de huisdeuren op slot te doen, zodat inbraak moeilijker wordt. Wanneer de verzekerde zich hier niet aan houdt, zal hij niet aan de voorwaarden van de door hem zelf ondertekende polis voldoen, en zal de verzekeraar zijn claim afwijzen. Een oude truc is dan achteraf de deur op slot te doen en in te rammen, zodat men braakschade aan kan tonen. De verzekeraar zal denken dat er inbraak was, en de deur waarschijnlijk wel op slot was. De verzekerde krijgt dus ten onrechte de schade vergoed.
- Iemand kan een brandverzekering voor een huis van € 500.000 afgesloten hebben, voor een bedrag van € 450.000 . De waarde van het huis daalt echter tot € 200.000, bijvoorbeeld door een slechte markt, of ineens gebleken achterstallig onderhoud of gebreken. Het huis is nu oververzekerd. De eigenaar kan besluiten om in plaats van het huis te verkopen het huis in brand te steken om zo het verzekeringsgeld te krijgen. In het laatste geval krijgt hij immers € 450.000 in plaats van € 200.000!
