Aleksander Samsonow
Z Wikipedii
Aleksander Wasiliewicz Samsonow (ur. 2 listopada 1859, zm. 29 sierpnia 1914) — rosyjskim generał, dowódcą wojskowym w czasie I wojny światowej.
Do armii zaciągnął się mając 18 lat i wziął udział w wojnie rosyjsko-tureckiej 1877 - 1878. Po wojnie rozpoczął edukację w akademii wojskowej w Saint Petersburgu.
W roku 1900 dowodził już jednostką kawalerii w walkach z powstaniem bokserów i wojną rosyjsko-japońską 1904 - 1905. Dzięki tym konfliktom Samsonow zyskał reputację energicznego i dzielnego dowódcy. Byli jednak obserwatorzy, którzy krytykowali jego umiejętności strategiczne. Po bitwie o Mukden w roku 1905 oskarżył generała Paula von Rennekampfa o zaniechanie pomocy mu podczas walki. Między dowódcami doszło do rękoczynów. Po wojnie rosyjsko-japońskiej w roku 1906 Samsonov został szefem sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego a później rządcą w Turkmenistanie.
Na początku I wojny światowej, Samsonow został dowódcą rosyjskiej II Armii atakującej Prusy Wschodnie. Realizując zamiar połączenia swych jednostek z wojskami generała Rennenkampfa, jego wojska przemieszczały się powoli w stronę południowo-zachodniej części Prus Wschodnich. Jednakże brak dobrej komunikacji uniemożliwił koordynację i zniszczył ten plan.
Paul von Hindenburg, wówczas jeszcze będący generałem, oraz generał Erich Ludendorff, którzy właśnie przybyli do Prus Wschodnich, związali walką siły Samsonowa 22 sierpnia 1914. Po sześciu dniach walk Rosjanie dzięki przewadze liczebnej odnieśli kilka sukcesów. Jednak 29 sierpnia Prusakom udało się otoczyć siły Samsonowa pod Tannenbergiem (dziś Stębark). Generał Samsonow próbował wyrwać swe wojska z kotła, w jakim się znalazły. Ze 150000 rosyjskich żołnierzy tylko 10000 zdołało wyrwać się z oblężenia, reszta została zabita lub wzięta do niewoli.
Samsonow był w szoku po klęsce, nie wiedział jak zdać raport o skali przegranej carowi Mikołajowi II. Było to przyczyną samobójstwa, które popełnił w pobliżu Willenberga 29 lub 30 sierpnia 1914 roku.
