Śródmiejska Obwodnica Zachodnia (Bielsko-Biała)

Z Wikipedii

Podstawowe dane
Proj. długość:	7 km
Zbudowano:	7 km
Województwa	śląskie, m. Bielsko-Biała
Zdjęcie
Wjazd do tzw. zielonego tunelu (28 czerwca 2006)
Skrócony przebieg trasy
Legenda w użyciu   projekt, budowa, konieczność modernizacji węzeł drogowy typu WA węzeł drogowy typu WB skrzyżowanie rondo przejście graniczne Punkt Poboru Opłat (PPO) most / estakada przejazd kolejowy tunel parking z bufetem stacja benzynowa restauracja hotel / motel lub inne miejsce noclegowe drogowy odcinek lotniskowy roboty budowlane
ul. Żywiecka/Łagodna 69 ul. Piękna przejazd pod wiaduktem kolejowym ul. Leszczyńska ul. Partyzantów 942 ul. Zajazdowa al. Armii Krajowej ul. Doliny Miętusiej/Sosnkowskiego ul. Kolista ul. Kolista (w kierunku ul. Karpackiej) wiadukt nad doliną potoku Kamieniczanka i ul. Karpacką przejazd pod kładką dla pieszych ul. Babiogórska wiadukt nad ul. Babiogórską ul. Michałowicza (do likwidacji) rondo Hulanka przejazd pod fragmentem ronda Hulanka tunel (240 m) trasa przykryta - tzw. zielony tunel (150 m) ul. Sobieskiego (w kierunku centrum) przejazd pod wiaduktem kolejowym ul. Sobieskiego (w kierunku Starego Bielska) wiadukt nad doliną Potoku Starobielskiego i ul. Nad Potokiem ul. Gruntowa ul. Francuska (Auchan, Leroy Merlin) ul. Zawiła Makro Cash and Carry (droga dostawcza) Makro Cash and Carry węzeł (w kierunku Katowic) S1 przejazd pod drogą ekspresową S1 (ul. Bohaterów Monte Cassino) węzeł (w kierunku Cieszyna) S1
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Śródmiejska Obwodnica Zachodnia w Bielsku-Białej - dwujezdniowa trasa z tunelami, wiaduktami, a także skrzyżowaniami jednopoziomowymi, obiegająca centralne dzielnice miasta. Jej ostatni fragment został otwarty 29 czerwca 2006. Stanowi ona połączenie drogi ekspresowej S1 Katowice-Cieszyn z drogą krajową nr 69 łączącą Bielsko-Białą ze Zwardoniem.

Obwodnica ma na celu odciążenie głównej arterii miasta przechodzącej przez ścisłe centrum. Droga ta według założeń ma także zapewnić mieszkańcom największych osiedli dogodną komunikację pomiędzy różnymi dzielnicami miasta.

Budowa trasy, która liczy w sumie 7 kilometrów rozpoczęła się w 1995 roku, a zakończyła w 2006.

Koszt całej inwestycji wyniósł 158.749.099 zł.

Spis treści 1 Etapy budowy 2 Przypisy 3 Zobacz też 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Etapy budowy

Budowa obwodnicy rozpoczęła się w 1995 roku, lecz już w okresie PRL powstały pierwsze jej fragmenty, przewidywane jako droga wewnątrzmiejska, niemająca powiązania z siecią tras krajowych i wojewódzkich.

• Przed powstaniem drogi dwujezdniowej między dzisiejszym rondem Hulanka a obecnym zjazdem w kierunku osiedla Beskidzkiego, istniało w tym miejscu przedłużenie ul. Michałowicza.
• W drugiej połowie lat 70. wspomniany wyżej fragment ul. Michałowicza został przebudowany na drogę czteropasmową. Wybudowano także łącznik zjazdowy między ul. Michałowicza a Babiogórską, prowadzącą na osiedle Beskidzkie, a także fragment drogi wyjazdowej w kierunku południowym. Następnie poprowadzono nową drogę przez wiadukt nad Kamieniczanką do ul. Kolistej na budowanym wówczas osiedlu Karpackim.
• W pierwszej połowie lat 80. drogę nazwaną ulicą Czerwonych Wierchów (do 1992 roku, później aleja Andersa) przedłużono w głąb osiedla Karpackiego za skrzyżowanie z ul. Doliny Miętusiej, z tym że dalszy, ślepy odcinek drogi nie był wykorzystywany w ruchu.
  W tym czasie powstał także węzeł bezkolizyjny między ul. Babiogórską a ul. Czerwonych Wierchów.
• W drugiej połowie lat 80. dokonano modernizacji skrzyżowania na Hulance - m. in. wlot ul. Cieszyńskiej od strony centrum został przesunięty nieco w kierunku południowym. Taki stan skrzyżowania ul. Czerwonych Wierchów, Cieszyńskiej, Piastowskiej i Konopnickiej utrzymał się do 2003 roku.

Wszystkie wymienione inwestycje nie były przewidywane jako część przyszłej obwodnicy, lecz miały służyć przede wszystkim zapewnieniu dogodnego połączenia dwóch wielkopłytowych osiedli mieszkaniowych - Beskidzkiego i Karpackiego. Koncepcja budowy drogi odciążającej centrum miasta po jego zachodniej stronie pojawiła się w pierwszej połowie lat 90.

Właściwe prace przy budowie obwodnicy realizowane w latach 1995-2006 można podzielić na 3 główne etapy (w nawiasie ogólny koszt budowy):

• ETAP I - aleja gen. Andersa (42.670.067 zł)

• 1995-1997 - rozbudowa al. gen. Andersa od ul. Doliny Miętusiej do ul. Partyzantów - powstanie drogi dwujezdniowej
• 1998-1999 - budowa mostu nad rzeką Białą^[1]
• 2000 - przedłużenie obwodnicy od ul. Partyzantów do ul. Leszczyńskiej^[1]
• 2000-2001 - budowa 44-metrowego wiaduktu kolejowego dla linii Bielsko-Biała - Żywiec
• 2001-2002 - przedłużenie drogi od ul. Leszczyńskiej do drogi krajowej nr 69 (ul. Żywieckiej)^[1]
• 2004-2005 - remont i rozbudowa wiaduktów nad ul. Babiogórską i Karpacką

• ETAP II - Dwupoziomowe skrzyżowanie Hulanka (45.479.035 zł)

• 2003-2005 - budowa pięciowlotowego ronda łączącego ulice: Cieszyńską, Piastowską, Konopnickiej i aleję Andersa o średnicy 80 metrów oraz dwunawowego tunelu na alei gen. Andersa o długości 240 metrów

• ETAP III - ulica Klubowa^[2] (70.600.000 zł)

• 1998 - budowa węzła komunikacyjnego ul. Klubowa^[2] - droga ekspresowa S1 (ul. Bohaterów Monte Cassino)^[3]
• 2000-2001 - budowa dwujezdniowej ul. Klubowej^[2] od hipermarketu Makro Cash and Carry do ul. Pirackiej
• 2004-2006 - budowa drogi dwujezdniowej od ul. Pirackiej do skrzyżowania Hulanka (wybudowano wiadukt kolejowy dla linii Bielsko-Biała - Cieszyn, estakadę w Starym Bielsku oraz 150-metrowy tzw. "zielony tunel")

[edytuj] Przypisy

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Obecnie część ulicy Bora-Komorowskiego.
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2} Ulica Klubowa, będąca częścią obwodnicy została w marcu 2007 roku przemianowana na aleję gen. Andersa (łącznie z tunelem pod Hulanką i tzw. "zielonym tunelem").
3. ↑ W tym czasie ul. Bohaterów Monte Cassino nie miała jeszcze parametrów drogi ekspresowej.

[edytuj] Zobacz też

• Hulanka

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Ortogonalne zdjęcia obwodnicy i skrzyżowania Hulanka
• Zdjęcia z budowy (1)
• Zdjęcia z budowy (2)