203 mm haubica wz. 1931 (B-4)

Z Wikipedii

203 mm haubica wz. 1931 (B-4)
Haubica B-4 w muzeum Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w Mińsku
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	203 mm
Długość lufy	4894 mm
Donośność	18025 m
Masa	17700 kg
Kąt ostrzału	0-60
Szybkostrzelność	maksymalna 1 strzał na minutę zazwyczaj 1 strzał na 4 minuty
Szybkość marszowa	15 km/h

Haubica 203 mm wz. 1931 (B-4), ros. 203-мм гаубица образца 1931 года (Б-4) - ciężka haubica produkcji radzieckiej używana w okresie II wojny światowej.

Jedna z bardzo niewielu armat z tego okresu czasu na łożu z gąsienicami, pozwalały one na poruszanie się po terenie, który byłby niedostępny dla innych ciężkich dział holowanych na kołach, ale z drugiej strony znacznie ograniczało to szybkość poruszania w czasie transportu, maksymalna prędkość holowania tej broni wynosiła tylko 15 km/h. Haubica ta pozostała na wyposażeniu armii radzieckiej aż do lat początku lat 80., kiedy została zastąpiona samobieżną haubicą 2S7 Pion 203 mm.

W czasie wojny używana była zazwyczaj do niszczenia pojedynczych punktów oporu wroga. W początkowej fazie operacji Barbarossa znaczna ilość tych haubic została zdobyta przez wojska niemieckie, które włączyły je do swojego arsenału jako 20,3 cm H 503(r), Wehrmacht używał tej broni na wszystkich frontach europejskich.

[edytuj] Dodatkowe dane taktyczno-techniczne

• Masa pocisku: 100 kg