Aerotonon
Z Wikipedii
Aerotonon (nazywane też błędnie areotonon, od aero - powietrze) - machina wojenna, neurobalistyczna, miotająca pociski po torze płaskim, wynaleziona w Starożytnej Grecji, będąca odmianą balisty wykorzystującą energię sprężonego powietrza.
Pomysł budowy tej machiny powstał około 290 r p.n.e. u greckiego wynalazcy Ktesibiosa, a opisana została 30 lat po jego śmierci w dziele Mechanike syntaksis przez Filona z Bizancjum. Drążki łuku zamocowano obrotowo i po przyłożeniu do wydrążonych tłoków, poruszających się w metalowych cylindrach, podczas napinania wtłaczały powietrze, sprężając je w cylindrach. Zwolnienie cięciwy powodowało gwałtowny ruch drążków spowodowany przez rozprężanie się powietrza i wypychanie przez nie tłoków na zewnątrz. Nieznany jest sposób, w jaki udało się wtedy osiągnąć szczelność cylindrów. Model odtworzony w muzeum w Hamburgu zadziałał dopiero po podłączeniu sprężarki. Podobne urządzenie opisuje Filon, gdzie sprężone powietrze i tłoki zastąpiono kutymi sprężynami z brązu.
Maszynami z wykorzystaniem sprężonego powietrza zajmował się także Archimedes, który próbował skonstruować armatę parową.
[edytuj] Źródła
- Robert M. Jurga.: Machiny wojenne, Donjon/Pelta, Kraków-Warszawa 1995, ISBN 83-86489-03-0, ISBN 83-85314-04-0