Aleksander Alechin

Z Wikipedii

Aleksander Alechin

Aleksander Alechin, ros. Александр Александрович Алeхин, fr. Alexandre Alekhine (ur. 31 października 1892 w Moskwie, zm. 24 marca 1946 w Estoril) – wybitny rosyjski szachista, czwarty mistrz świata w szachach, znany ze swojego bardzo ofensywnego stylu gry.

Alechin urodził się w bogatej rodzinie. Jego ojciec był posiadaczem ziemskim i deputowanym do Dumy, matka, córka bogatego przemysłowca, była jego pierwszym nauczycielem szachów. Po rozegraniu sławnego turnieju w Petersburgu w 1914 był jednym z pierwszych szachistów, którym przyznano tytuł arcymistrza. Oprócz języka rosyjskiego biegle posługiwał się angielskim, francuskim i niemieckim.

Po rewolucji październikowej Alechin przeprowadził się do Francji, gdzie w 1925 roku otrzymał francuskie obywatelstwo i rozpoczął studia na wydziale prawniczym w Sorbonie. Pomimo że nie ukończył swoich badań nad chińskim systemem więziennictwa, przez resztę życia był tytułowany doktorem prawa.

W 1927 roku, po pokonaniu Capablanki, zdobył tytuł mistrza świata, po czym konsekwentnie odmawiał swojemu rywalowi prawa do rewanżu. W 1935 roku utracił swój tytuł na rzecz Maksa Euwego. Przyczyną porażki było najprawdopodobniej nadużywanie alkoholu. Alechin uporał się z tym problemem i w roku 1937 odzyskał tytuł mistrza świata, pokonując Euwego w meczu rewanżowym. Tytuł zachował już do śmierci.

Podczas II wojny światowej Alechin brał udział w turniejach organizowanych w faszystowskich Niemczech, w krajach przez Niemcy okupowanych (Francja, Czechy, Polska) oraz w krajach neutralnych (Hiszpania, Portugalia). W 1941 w gazecie Pariser Zeitung ukazał się antysemicki artykuł pod tytułem Szachy aryjskie i żydowskie podpisany jego nazwiskiem. Pomimo drobiazgowego dochodzenia nie udało się później jednoznacznie stwierdzić, czy Alechin rzeczywiście był autorem tego artykułu. Po wojnie jednak Alechin był traktowany jak persona non grata przez organizatorów turniejów.

Alechin planował przystąpienie do kolejnego meczu o mistrzostwo świata przeciwko Michaiłowi Botwinnikowi. Te plany pokrzyżowała śmierć mistrza świata w hotelowym pokoju w portugalskim mieście Estoril. Skremowane szczątki pochowano na paryskim Cimetiere du Montparnasse, nagrobek ufundowała FIDE.

Niektóre szachowe otwarcia i warianty nazwano imieniem Alechina. Najważniejszym z nich jest obrona Alechina.

[edytuj] Mecze Alechina o mistrzostwo świata

[edytuj] Bibliografia

• Alexander Alekhine - My Best Games of Chess, 1908 - 1937 (Dover, 1985);
• Leonard Skinner, Robert Verhoeven - Alexander Alekhine’s Games of Chess, 1902 - 1946 (McFarland, 1999);
• Pablo Moran - A. Alekhine, Agony of a Chess Genius (McFarland, 1989);
• Irving Chernev - Twelve Great Chess Players and Their Best Games (Dover, 1995).

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Aleksander Alechin – wybrane partie szachowe