Anton Szandor LaVey

Z Wikipedii

Anton Szandor LaVey lub la Vey (właśc. Howard Stanton Levey; ur. 11 kwietnia 1930 w Chicago, zm. 29 października 1997 w San Francisco) - założyciel i najwyższy kapłan Kościoła Szatana.

LaVey spędził większość swojego życia w San Francisco (Kalifornia). Jego rodzina pochodziła z Węgier. W młodości m.in. był opiekunem zwierząt cyrkowych, organistą, a następnie fotografem policyjnym. Mając 18 lat stał się asystentem magika; studiował okultyzm i uczył się hipnozy.

W 1951 ożenił się z Carole Lansing. W wieku 24 lat odszedł z pracy i wrócił do gry na organach. Kontynuował studia nad pasją swojego życia - czarną sztuką. Raz w tygodniu wygłaszał wykłady na temat tajemnic nawiedzania, ESP (postrzegania pozazmysłowego), snów, wampirów, wilkołaków, przepowiedni, magii ceremonialnej itp. Przyciągały one wielu słuchaczy, którzy byli lub wkrótce stali się znani w świecie sztuki, nauki i biznesu. W końcu z grupy wyłoniło się Magiczne Koło. Głównym celem koła było spotykanie się w celu odprawiania magicznych rytuałów odkrytych lub wypracowanych przez LaVeya. Zebrał całą bibliotekę prac opisujących czarne msze i inne niesławne ceremonie takich grup, jak Klub Ognia Piekielnego i Złotego Świtu w XVIII- i XIX-wiecznej Anglii. Niektóre z tych tajnych zakonów czy organizacji, posługując się bluźnierstwem i paszkwilem wobec kościoła katolickiego, zamierzały zwracać się do diabła jako antropomorficznego bóstwa, reprezentującego przeciwieństwo Boga. Według LaVeya Szatan jest raczej ciemną, ukrytą siłą natury odpowiedzialną za bieg ziemskich spraw, siłą, której nie potrafi wyjaśnić ani nauka, ani religia; jest duchem postępu, inspiratorem wszystkich wielkich ruchów, które wniosły wkład w rozwój cywilizacji i postęp ludzkości. Jest duchem buntu wiodącego do wolności, ucieleśnieniem wszystkich herezji, które prowadzą do wyzwolenia.

W 1960 LaVey rozwiódł się z Carole i związał się z Diane Hegarty. Po rozstaniu z nią poślubił Blanche Barton.

W końcu 1966 roku powołał do życia Kościół Szatana. Głównym jego dziełem, prezentującym podstawy satanizmu, jest Biblia Szatana, napisana częściowo po angielsku, częściowo w języku enochickim.

W życiu prywatnym interesował się muzyką, obrazami, zabytkowymi samochodami, bronią palną i zwierzętami (szczególnie dużymi kotami). Spędził życie przy swojej małżonce, Blanche Barton, synu Xerxesie i córkach Karli i Zeenie.

Zmarł na zapalenie płuc.

Na potrzeby medialno-propagandowe LaVey stworzył mit własnej osoby i sfałszował swój życiorys, dorabiając do niego wydarzenia, które w rzeczywistości nie miały miejsca, a inne fakty przeinaczając.^[1] M.in. twierdził, że jego dziadkowie mają korzenie gruzińsko-alzacko-rumuńskie, a jego babka była Cyganką - w rzeczywistości jego rodzina była w większości pochodzenia żydowskiego i przybyła do USA z Węgier, a jego babka była Ukrainką; podawał, że w wieku piętnastu lat został drugim oboistą w San Francisco Ballet Symphony Orchestra - w rzeczywistości taka orkiestra w ogóle nie istniała; głosił, że w 1948 roku był kochankiem Marilyn Monroe - naprawdę jednak nigdy jej nie poznał; miał być konsultantem Romana Polańskiego podczas kręcenia w 1968 roku filmu Dziecko Rosemary i grać w tym filmie rolę Szatana gwałcącego główną bohaterkę - w rzeczywistości nigdy nie znał Polańskiego i nie miał żadnego udziału w kręconym przez niego filmie.^[2] Również datę założenia przez siebie Kościoła Szatana zafałszował - określił ją na Noc Walpurgi 1966 - naprawdę jednak Kościół Szatana zaczął się formować pod koniec tamtego roku.

[edytuj] Książki o LaVeyu

• The Devil's Avenger: A Biography of Anton Szandor LaVey, Burton H. Wolfe (Pyramid Books, 1974, ISBN 0-515-03471-1, Nakład wyczerpany)
• The Secret Life Of A Satanist: The Authorized Biography of Anton LaVey, Blanche Barton (Feral House, 1990, ISBN 0-922915-12-1)
• Popular Witchcraft: Straight from the Witch's Mouth, Jack Fritscher; (University of Wisconsin Press : Popular Press, 2004, ISBN 0-299-20300-X, ISBN 0-299-20304-2)

[edytuj] Publikacje

• Wolfe, Burton H.; LaVey, Anton Szandor (1977). The Satanic Bible (Biblia Szatana). Nowy Jork, N.Y: Avon. ISBN 0-380-01539-0.
• Anton Szandor LA Vey. The Satanic Rituals (Satanistyczne Rytuały). New York, N.Y: Avon. ISBN 0-380-01392-4.
• Peggy Nadramia; LaVey, Anton Szandor. The Satanic Witch (Współczesna czarownica). Venice, Calif: Feral House. ISBN 0-922915-84-9.
• LaVey, Anton Szandor; Anton Szandor LA Vey (1992). The Devil's Notebook (Pamiętnik Diabła). Venice, Calif: Feral House. ISBN 0-922915-11-3.
• Manson, Marilyn; Anton Szandor LA Vey; LaVey, Anton Szandor. Satan Speaks! (Mowa Szatana). Venice, Calif: Feral House. ISBN 0-922915-66-0.

[edytuj] Filmografia

• Invocation of my Demon Brother (jako Szatan, 1969)
• Satanis: The Devil's Mass (1970)
• The Devil's Rain (konsultant produkcji, 1975)
• The Car (konsultant produkcji, 1977)
• Doctor Dracula, (konsultant produkcji, 1981)
• Charles Manson Superstar (konsultant produkcji, 1989)
• Death Scenes (1989)
• Speak of the Devil (1995)

[edytuj] Nagrania

• The Satanic Mass, LP (Murgenstrumm Records, 1968; Amarillo Records, 1994; Mephisto Media, 2001)
• Answer Me/Honolulu Baby, 7" singel (Amarillo Records, 1993)
• Strange Music, 10" EP (Amarillo Records, 1994; Reptilian Records)
• Satan Takes a Holiday, CD (Amarillo Records, 1995; Reptilian Records)

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Kościół Szatana (en)
• Polska strona poświęcona satanizmowi