Aster alpejski
Z Wikipedii
| Aster alpejski | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | astrowce |
| Rodzina | astrowate |
| Rodzaj | aster |
| Gatunek | aster alpejski |
| Nazwa systematyczna | |
| Aster alpinus L. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Aster alpejski (Aster alpinus L.) - gatunek byliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w stanie dzikim w górach Europy. W Polsce w Tatrach i Pieninach. Jest rośliną rzadką. W górach Ameryki Południowej występują blisko spokrewnione gatunki.
Spis treści |
[edytuj] Morfologia
- Pokrój
- Roślina wieloletnia, półróżyczkowa, miękko owłosiona. Zwykle rośnie małymi kępkami.
- Łodyga
- Wzniesiona lub podnosząca się, wysokości 15-40 cm. Dość gruba i przylegająco owłosiona.
- Liście
- Odziomkowe łopatkowe lub klinowate, krótkoogonkowe. Wyrastające skrętolegle liście łodygowe są lancetowate, siedzące. Wszystkie liście są całobrzegie i silnie owłosione.
- Kwiaty
- Kwiaty języczkowe fioletowe, rurkowate żółte, zebrane w koszyczki umieszczone pojedynczo na szczytach łodyg. Koszyczki te mają zieloną okrywę z wąskich, lancetowatych listeczków. Zewnętrzne, języczkowe kwiaty w koszyczku to kwiaty żeńskie , wewnętrzne, żółte, to kwiaty męskie. Kwiaty żeńskie mają jeden słupek, ich języczki wycięte są w 2-3 ząbki. Przedprątne kwiaty zapylane przez błonkówki kwitną od maja do czerwca.
- Owoc
- Drobne niełupki z puchem kielichowym. Roślina wiatrosiewna.
- Kłącze
- Silne, ukośnie rosnące.
[edytuj] Ekologia
W górach rośnie na skalnych półkach, w szczelinach skał i u ich podnóża, na żwirku wapiennym lub niskich murawach, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Roślina wapieniolubna i ciepłolubna, w związku z tym dużo częściej występuje na południowej stronie skał. Jej pionowy zasięg wynosi w polskich Tatrach do 2000 m n.p.m. Wymaga gleby przepuszczalnej i przeciętnie wilgotnej.
W Alpach ta górska roślina rośnie aż do wysokości 3 195 m n.p.m (spotkać go można na szczycie Mont Blanc).
[edytuj] Zmienność
Wyhodowano wiele odmian o różnych barwach, m.i n: 'Albus', 'Dunkle Schőne', 'Pinkie'.
[edytuj] Zastosowanie
- Jako roślina ozdobna do ogródków skalnych
- Sposób uprawy: Nasiona wysiewa się w kwietniu lub lipcu w inspektach, roślinę do grunty wysadza się we wrześniu.
[edytuj] Nazewnictwo
Przez Górali aster alpejski nazywany był wolimi oczami.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Mirek: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Halina Pięknoś-Mirkowa. MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Zofia Radwańska-Paryska: Rośliny tatrzańskie. WSiP, 1988. ISBN 83-02-00872-9.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
