Bernardyn długowłosy

Z Wikipedii

Bernardyn długowłosy
Bernardyn długowłosy zimą
Kraj patronacki	Szwajcaria
Wymiary
Wysokość	70 - 90 cm (psy), 65 - 80 cm (suki)
Waga	50 - 90 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa II, Sekcja 2, numer wzorca 61
AKC	Working
ANKC	Grupa 6 (Utility)
CKC	Grupa 3 - Working Dogs
KC(UK)	Working
NZKC	Utility
UKC	Grupa 1 - Guardian Dog
Wzorce rasy
FCI • AKC • ANKC • KC(UK) • NZKC • UKC
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Bernardyn długowłosy – jedna z ras psów, należąca do sekcji psów molosowatych w typie górskim. Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy.

[edytuj] Rys historyczny

Pochodzenie rasy nie jest dokładnie znane, najbardziej prawdopodobną wydaje się hipoteza, iż Rzymianie przyprowadzili ze sobą w Alpy molosy, które w odmiennych warunkach klimatycznych i na skutek krzyżowania z rodzimymi rasami wytworzyły dwa typy psów: lżejszy, od którego pochodzą wszystkie szwajcarskie psy pasterskie, i cięższy, od którego wywodzi się m.in. bernardyn.

Rasa ta swoją nazwę wzięła od klasztoru na Wielkiej Przełęczy św. Bernarda. Został on założony w 980 r. przez św. Bernarda z Menthon. Dawne kroniki zaginęły lecz wiadomo, że mnisi wyhodowali w XVIII w. bernardyny na przewodników, aby odnajdywały i ratowały ludzi w górach. Pierwotnie bernardyn miał krótką sierść, jednak dzięki krzyżówce z Nowofundlandem powstała odmiana szorstkowłosa.

[edytuj] Wygląd

[edytuj] Budowa

Są to psy wysokie, szerokie, o potężnym kośćcu i dużej masie. Pierwotne psy były nieco mniejsze gdyż dochodziły do wagi 50 kg. Zdarzają sie przypadki bernardynów o masie nawet 100 - 130 kilogramów.

[edytuj] Szata i umaszczenie

Ze względu na szatę istnieją dwie odmiany bernardyna: krótkowłosa i długowłosa. Umaszczenie jest brązowo - białe i brązowo-żółte, białe w rude łaty. Pochodzi ze Szwajcarii. Umaszczenie czerwone i białe.

[edytuj] Zachowanie i charakter

Dwumiesięczne szczeniaki bernardyna długowłosego

Bernardyny są łagodnymi, wiernymi i przyjacielskimi psami. Znane ze swojej lojalności, spokoju, tolerancji w stosunku do innych zwierząt oraz dzieci. Bardzo skore do zabawy, niezależnie od wieku. Wyróżniają się wysoką inteligencją, dobrze wychowane są bardzo posłuszne. Bardzo przywiązują się do swoich właścicieli - nierzadko stają w ich obronie, gdy grozi im jakiekolwiek niebezpieczeństwo.

[edytuj] Użytkowość

Psy tej rasy są wykorzystywane w ratownictwie górskim i w poszukiwaniach rożnego typu. Hoduje się je też jako psy stróżujące bądź domowe.

[edytuj] Ciekawostki

Najsławniejszym bernardynem był Barry, który ratował ludzi na przełęczy św. Bernarda. Legenda głosi, że uratował on 40 osób a został zabity przy uratowaniu 41. Pomnik tego psa znajduje się w Cimetière des Chiens, a jego ciało prezentowane jest w Muzeum Historii Naturalnej w Bernie (zobacz).
Najpopularniejszym bernardynem od lat 90. jest pies o imieniu Beethoven o którym jest wiele filmów i książek.

[edytuj] Choroby

Bernardyny są podatne na skręt żołądka (choroba śmiertelna w skutkach) oraz dysplazję stawów. Występują także problemy z uszami, oczami i ślinotokiem.