Bitwa nad Berezyną
Z Wikipedii
| Bitwa nad Berezyną Wojny napoleońskie |
|||||||||||||||||
 Przejście wojsk Napoleona przez Berezynę, January Suchodolski |
|||||||||||||||||
| Data | 26-27 listopada 1812 | ||||||||||||||||
| Miejsce | nad rzeką Berezyną, niedaleko Borysowa | ||||||||||||||||
| Wynik | Względny remis, wojska Napoleona udanie wycofują się | ||||||||||||||||
| Przyczyna | Strata jedynego mostu na Berezynie pod Borysowem przez dywizje gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, zmusiła Napoleona do rozegrania tej bitwy | ||||||||||||||||
| Terytorium | Białoruś | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Inwazja na Rosję |
|---|
|
Mir - Mohylew - Ostrowno - Smoleńsk - Połock - Walutino - Borodino - Czirikowo - Tarutino - Połock - Małojarosławiec - Czaszniki - Wiaźma - Krasny - Borysów - Berezyna - Kalisz |
Bitwa nad Berezyną rozegrana została w dniach 25 do 29 listopada 1812 roku nad rzeką Berezyną na Białorusi.
Cofająca się spod Moskwy Wielka Armia Napoleona została otoczona z trzech stron przez Rosjan - armie Kutuzowa, Wittgensteina i Cziczagowa. Napoleon postanowił przeprawić się przez Berezynę pod Borysowem, gdzie znajdował się most. Jednak 21 listopada Rosjanie zdobyli Borysów i most, broniony przez 17. Dywizję gen. Jana Henryka Dąbrowskiego który został zdobyty, a wobec kontrataku zniszczony. Napoleon postanowił przeprawić się w Studziance, o kilkanaście kilometrów na północ od Borysowa, gdzie saperzy francuscy gen. Eblé (zmarł z wyziębienia pod Berezyną) przy współudziale polskich znaleźli dogodny bród i zbudowali 26 listopada dwa mosty. Prace utrudniała nagła odwilż, która spowodowała załamanie się kry lodowej i wylanie rzeki. Napoleon nie przewidział odwilży i w Orszy kazał zniszczyć jadące z armią pontony, a konie dać artylerii. Przez to budowa zamiast trwać pół dnia trwała 48 godzin.
28 listopada rozegrała się zacięta bitwa o utrzymanie przeprawy na obu brzegach Berezyny. Na lewym brzegu armia Wittgensteina szturmowała Studziankę, bronioną przez korpus Victora, po prawej admirał Cziczagow, który zorientował się, gdzie Francuzi zbudowali mosty, zaatakował pod Stachowem. Tutaj bitwa toczyła się cały dzień w wysokim sosnowym lesie, gdzie 9 tys. polskich żołnierzy pod dowództwem generałów Zajączka, Dąbrowskiego i Kniaziewicza utrzymało swoje stanowiska i przy stratach 3 tys. poległych odparło ataki Rosjan. Po zbudowanych mostach udało się przeprawić na drugi brzeg korpusowi Oudinota, Eugeniusza, Davouta, resztkom 5 korpusu polskiego i Neya.
29 listopada 1812 roku około godziny 9 rano na rozkaz Cesarza Napoleona podpalono mosty, po których nocą zdążył przejść marszałek Victor z resztką swojego korpusu. W ręce Rosjan wpadło około 10 tys. maruderów i rannych oraz olbrzymie łupy zrabowane w Moskwie. Widmo zagłady Wielkiej Armii zostało zażegnane dzięki talentowi Napoleona, lecz sama sytuacja w jakiej znaleźli się Francuzi była tragiczna. Zdolnych do noszenia broni było zaledwie kilka tysięcy żołnierzy, głównie grenadierów Starej Gwardii, oraz około 50 tys. maruderów, którzy podążali na Wilno. Bitwa pod Berezyną wykazała niezwykłe męstwo i poświęcenie żołnierza francuskiego i polskiego. Mimo przewagi liczebnej Rosjanom nie udało się rozbić wycieńczonej i osłabionej odwrotem armii francuskiej.
