Bitwa pod Goźlicami
Z Wikipedii
Bitwa pod Goźlicami - miała miejsce 23 lutego 1280 pod Goźlicami, niedaleko Koprzywnicy, gdzie rycerstwo polskie pod wodzą kasztelana krakowskiego Warsza, wojewody krakowskiego Piotra Bogorii i wojewody sandomierskiego Janusza Starża rozbiło wojska tatarsko-ruskie księcia halicko-włodzimierskiego Lwa.
W 1279, po śmierci księcia Bolesława Wstydliwego, dzielnice krakowską i sandomierską objął we władanie książę Leszek Czarny. Wykorzystując fakt zmiany władcy, wymienione dzielnice próbował podbić w 1280 książę Lew Halicki. Na czele 6 000 wojska, posiłkowany przez książąt: łuckiego Mścisława Daniłowicza i wołyńskiego Włodzimierza Wasylkowicza oraz Tatarów Konczaka, przekroczył granicę w okolicach Chełma. Rozpoczął oblężenie Sandomierza, lecz główne siły przeprawił przez Wisłę na południe od miasta i na ich czele zamierzał uderzyć na Kraków. Tu jednak został rozbity pod Goźlicami. Rycerstwo polskie natychmiast po bitwie rozpoczęło pościg. 7 marca Leszek Czarny wyprowadził wyprawę odwetową, która spustoszyła księstwa ruskie, podchodząc pod Lwów.
