Bitwa pod Prochorowką
Z Wikipedii
| Bitwa pod Prochorowką II wojna światowa |
|||||||||||||||||
 Pomnik w Prochorowce: czołgista (z zaciśniętą pięścią) z umierającym żołnierzem |
|||||||||||||||||
| Data | 12 lipca 1943 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Prochorowka, ZSRR | ||||||||||||||||
| Wynik | Zwycięstwo taktyczne Niemiec, skoordynowany odwrót | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Bitwa pod Prochorowką, największa bitwa pancerna z serii wielu rozegranych na tzw. Łuku kurskim między wojskami hitlerowskich Niemiec a armią sowiecką. W rejonie Prochorowki doszło do starcia 1200 czołgów i pojazdów samobieżnych.
W bitwie pod Prochorowką walka toczyła się między II Korpusem Pancernym (po stronie Niemiec) i 5. Armią Pancerną (po stronie ZSRR).
Bitwa rozpoczęła się rano 12 lipca 1943. Brała w niej udział: piechota, artyleria, czołgi, lotnictwo. Niemcy atakowali z kierunku Biełgorodu na Obojan, gdyż von Manstein zauważył tam dogodną pozycję do oskrzydlenia Rosjan. Walka przyjęła postać serii pojedynczych starć i potyczek. Mimo początkowej przewagi, jaką dawało Niemcom posiadanie czołgów Tiger, inicjatywę zyskiwały wojska radzieckie. W nocy z 12 na 13 lipca wojska niemiecki i radzieckie wycofały się celem reorganizacji. Próbę zdobycia Prochorowki i okolic podejmowano jeszcze kilka razy, lecz bez skutku. 15 lipca dowództwo Grupy Armii "Południe" rozkazało zaniechać walk.
26 kwietnia 1995 roku, dekretem prezydenta Rosji, Borysa Jelcyna obszar wokół Prochorowki, został uznany za Państwowe Wojenno-Historyczne Muzeum-Rezerwat o nazwie "Prochorowskie Pole" (Государственный Военно-Историческый Музей-Заповедник "Прохоровское Поле").
