Bolesław Jałowy
Z Wikipedii
Bolesław Jałowy (ur. 11 września 1906 w Przemyślu, zm. 1 października 1943 we Lwowie) - polski histolog, dermatolog
Absolwent IX Gimnazjum we Lwowie (1925). W 1925 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Następnie demonstrator i asystent prof. Władysława Szymonowicza. W 1931 obronił doktorat. W 1935 - jako stypendysta Fundacji Kultury Narodowej studiował w Utrechcie i Amsterdamie. W 1936 habilitował się na UJK, po czym został kierownikiem Zakładu Histologii i Embriologii UJK. Od 1939 był profesorem nadzwyczajnym UJK. W czasie okupacji sowieckiej Lwowa (1939-1941) był dziekanem Wydziału Lekarskiego w Lwowskim Państwowym Instytucie Medycznym, wydzielonym z Uniwersytetu jako odrębna uczelnia. Podczas okupacji niemieckiej pracował w medycznych kursach zawodowych, był też karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami profesora Rudolfa Weigla. 11 października 1942 aresztowany przez Gestapo jako zakładnik, przez trzy tygodnie więziony przy ul. Łąckiego. 1 października 1943 zastrzelony na ulicy przez nacjonalistę ukraińskiego w odwecie za zastrzelenie przez Polaków ukraińskiego profesora Łastowieckiego - dziekana i kierownika Zakładu Fizyki medycznych kursów zawodowych.
Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.
Źródło: Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków 2007
