Borys Gulko
Z Wikipedii
| Borys Gulko | |
 Borys Gulko, Seattle 2002 |
|
| Państwo |  ZSRR Stany Zjednoczone |
| Data i miejsce urodzenia | 9 lutego 1947 Erfurt |
| Tytuł szachowy | arcymistrz (1976) |
| Ranking | 2559 (01.04.2008) |
| Miejsce w kraju | 16 |
Borys Gulko, ros. Борис Францевич Гулько (ur. 9 lutego 1947 w Erfurcie) – amerykański szachista rosyjskiego pochodzenia, arcymistrz od roku 1976.
Urodził się w Niemczech w czasie, gdy jego ojciec (żołnierz Armii Czerwonej) stacjonował w Turyngii. W szachy zaczął grać na początku lat 60., zaś pierwsze sukcesy osiągnął w połowie lat 70. W roku 1974 wygrał (wraz z Janem Timmanem) turniej w Somborze. W roku 1976 zwyciężył w memoriale Jose Raula Capablanki w Cienfuegos oraz wystąpił w turnieju międzystrefowym w Biel[1]. W następnym roku zwyciężył (wspólnie z Josifem Dorfmanem) w mistrzostwach Związku Radzieckiego w Leningradzie[2].
Od roku 1978 znajdował się w ciągłym konflikcie z komunistycznymi władzami po tym, jak złożył wraz z żoną arcymistrzynią Anną Aszarumową wniosek o pozwolenie na wyjazd za granicę. Po długotrwałych represjach (był m.in. aresztowany i pobity przez agentów KGB), otrzymał w roku 1986 zgodę na wyjazd do Stanów Zjednoczonych.
W kolejnych latach odniósł szereg sukcesów, m.in. zwyciężył w Biel w roku 1987, w roku 1993 w Groningen zajął VI miejsce[3] i awansował do meczów pretendentów organizacji PCA, ulegając jednak 5½ - 6½ Nigelowi Shortowi w I rundzie w spotkaniu rozegranym w roku 1994 w Nowym Jorku[4]. W latach 1994 i 1999 był mistrzem Stanów Zjednoczonych[5]. W 1996 zwyciężył w Las Palmas, a w 1998 w Konie (wspólnie z Judit Polgár). Na mistrzostwach świata FIDE systemem pucharowym w 2000 w New Delhi dotarł do IV rundy, w której przegrał z Jewgienijem Bariejewem[6]. W 2001 zwyciężył (wraz z Janem Timmanem) w Malmö (turniej Sigeman & Co)[7], zaś w 2003 podzielił I lokatę w otwartym turnieju w Willemstad[8] (sukces ten powtórzył również w roku 2005[9]).
W latach 1978 - 2004 dziesięciokrotnie wystąpił na szachowych olimpiadach, raz w barwach ZSRR (1978). W swoim dorobku posiada cztery medale drużynowe: trzy srebrne (zdobyte w latach 1978, 1990 i 1998) oraz brązowy z roku 1996. Jest również drużynowym mistrzem świata z roku 1993. W rozgrywkach tych zdobył jeszcze dwa medale (srebrny wraz z drużyną w roku 1997 i brązowy indywidualnie w roku 1993)[10].
Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 stycznia 2000 roku, posiadał wówczas 2644 punkty i dzielił 36. miejsce (wspólnie z Walerijem Sałowem) na światowej liście FIDE oraz drugie (za Yasserem Seirawanem - 2647) wśród amerykańskich szachistów[11].
Przypisy
- ↑ 1976 Biel Interzonal Tournament
- ↑ The Soviet Chess Championship
- ↑ 1993 Groningen PCA Qualifying Tournament
- ↑ 1994-95 PCA Candidates Matches
- ↑ U.S. Chess Championship
- ↑ 2000 FIDE Knockout Matches
- ↑ Sigeman&Co Tmnt 2001
- ↑ Curacao Intl.Gateway 2003
- ↑ Curacao Festival 2005
- ↑ OlimpBase
- ↑ [Lista rankingowa FIDE na dzień 01.01.2000]
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Borys Gulko – wybrane partie szachowe
- (en) Borys Gulko – karta na stronie FIDE
