Burkholderia cepacia
Z Wikipedii
Burkholderia cepacia | |
Systematyka | |
Królestwo | bakterie |
Typ | proteobakterie |
Klasa | betaproteobakterie |
Rząd | Burkholderiales |
Rodzina | Burkholderiaceae |
Rodzaj | Burkholderia |
Nazwa systematyczna | |
Burkholderia cepacia | |
Cechy | |
Kształt | pałeczka |
Barwienie metodą Grama | ujemne |
Burkholderia cepacia - jest to nieprzetrwalnikująca, Gram-ujemna bakteria nie fermentująca glukozy, która może być przyczyną zakażeń oportunistycznych. Jest częstą przyczyną zakażeń wewnątrzszpitalnych, zwłaszcza na oddziałach intensywnej terapii, onkologii oraz transplantologii. U osłabionych pacjentów jest w stanie wywołać m.in. posocznicę, zapalenie wsierdzia, zapalenie dróg moczowych. Szczególnie predysponowani na zakażenie są chorzy na mukowiscydozę.
Spis treści |
[edytuj] Oporność
Bakteria jest naturalnie oporna na wiele antybiotyków, m.in z grupy penicylin oraz aminoglikzydy. Istnieją rozbieżności pomiędzy wpływem antybiotyków in vitro a in vivo. Lekiem z wyboru jest temocylina skojarzona z innym chemioterapeutykiem.
[edytuj] Występowanie
Bakteria występuje powszechnie w środowisku wilgotnym. W szpitalach zajmuje takie nisze ekologiczne, jak umywalki, termometry, nawilżacze, respiratory, kwiaty etc. Ponadto może wzrastać w roztworze soli fizjologicznej, środkach do dezynfekcji a nawet w wodzie destylowanej.
[edytuj] Hodowla
Ze względu na obecność wybiórczego podłoża, hodowla jest stosunkowo prosta. Pożywka poza standardowymi składnikami zawiera polimyksynę, tykarcylinę, fiolet krystaliczny oraz sole żółciowe. Wyłącznie bakterie z gatunku Burkholderia cepacia wzrastają na tym podłożu.
[edytuj] Bibliografia
- Mikrobiologia lekarska. Maria Lucyna Zaremba i Jerzy Borowski. Wydawnictwo PZWL, wydanie III (dodruk). ISBN 83-200-2896-5. Strony: 220-221