Catherine-Dominique de Pérignon
Z Wikipedii
Catherine-Dominique de Pérignon, markiz (ur. 31 maja 1754 w Grenade-sur-Garonne, zm. 25 grudnia 1818 w Paryżu) - francuski generał, marszałek Francji.
Pochodził z rodziny drobnoszlacheckiej w Grenade-sur-Garonne, departament Haute-Garonne. Brał udział w wojnach rewolucji francuskiej oraz wojnach napoleońskich. W 1796 został ambasadorem Dyrektoriatu w Hiszpanii (do 1798), lecz nieco później został oskarżony o bycie rojalistycznym szpiegiem.
W 1814 powrócił do Francji i kpił z restauracji Burbonów i z samego Ludwika XVIII Burbona (został skreślony z listy marszałków Francji w okresie "100 dni" i opowiadał się za prawem łaski dla skazanego na śmierć Michela Neya).
Został markizem Grenady, parem Francji oraz kawalerem Legii Honorowej.
Poprzednik Jean-François de Bourgoing |
Francuski ambasador w Hiszpanii 1796-1798 |
Następca Ferdinand de Guillemardet |
Austria • Dania • Holandia • Hiszpania • Kanada • Niemcy • Polska • Portugalia • Rosja • Szwecja • Turcja • USA • Wielka Brytania • Włochy
Louis-Alexandre Berthier, Joachim Murat, Bon Adrien Jeannot de Moncey, Jean-Baptiste Jourdan, André Masséna, Pierre Augereau, Jean-Baptiste Bernadotte, Nicolas Jean de Dieu Soult, Guillaume Marie-Anne Brune, Jean Lannes, Édouard Adolphe Casimir Joseph Mortier, Michel Ney, Louis Nicolas Davout, Jean-Baptiste Bessières, François Christophe Kellermann, François Joseph Lefebvre, Catherine-Dominique de Pérignon, Jean Mathieu Philibert Sérurier, Claude Victor-Perrin, Etienne Jacques Joseph Alexandre Macdonald, Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont, Nicolas Charles Oudinot, Louis Gabriel Suchet, Laurent de Gouvion Saint-Cyr, Józef Poniatowski, Emmanuel de Grouchy.