Charles Le Brun
Z Wikipedii
Charles Lebrun (le Brun) ( ur. 24 lutego 1619 w Paryżu, zm. 22 lutego 1690, tamże) - francuski malarz, architekt i dekorator.
Uczeń Perriera i Voueta. Od 1642 kształcił się w Rzymie u Poussina, ulegając zarazem wpływowi Pietra da Cortona. Powróciwszy do Paryża, założył w 1648 Akademię, której został profesorem, a następnie w 1683 dyrektorem. W roku 1662 mianowany pierwszym nadwornym malarzem Ludwika XIV. Otrzymał nadzór nad królewskimi zbiorami.
Lebrun był czynny we wszystkich gałęziach sztuki, oraz na polu przemysłu artystycznego (dostarczał projektów gobelinów dla Manufaktury paryskiej: „Historia Aleksandra”), wywierając decydujący wpływ na ówczesną sztukę francuską. Był zwolennikiem klasycyzmu: dzieła Lebruna cechuje poprawny rysunek i chłodny koloryt. Wykonał liczne monumentalne malowidła w budowlach królewskich (klatka schodowa w Wersalu i malowidła w wielkiej galerii z czynami Ludwika XIV, liczne obrazy, m.in. Bankier Jabach z rodziną (Berlin), Sen Dzieciątka Jezus (Luwr), Krucyfiks z aniołami (Luwr).
