Chrzęstniak mięsakowy
Z Wikipedii
Chrzęstniak mięsakowy (chrzęstniakomięsak, łac. chondrosarcoma) jest złośliwym nowotworem tkanki chrzęstnej. Wyróżniamy kilka wariantów tego nowotworu, różniących się lokalizacją, przebiegiem i wiekiem zachorowania.
Spis treści |
[edytuj] Epidemiologia
Chrzęstniakomięsak częściej występuje w dorosłym lub starszym wieku. Chrzęstniakomięsak centralny najczęściej dotyczy chorych w wieku 40-50 lat; wariant jasnokomórkowy w wieku 25-50 lat, mezenchymalny - od 10 do 40 lat, odróżnicowany od 30 do 60 roku życia, powierzchowny - 30-40 lat. Zachorowania na wariant przykostny nie wykazują podobnego wzrostu zachorowań w żadnej dekadzie życia. Oczywiście, nie można wykluczyć wystąpienia określonego wariantu nowotworu poza tymi przedziałami czasowymi.
[edytuj] Objawy i przebieg
- Chrzęstniakomięsak centralny (chondrosarcoma centrale) - powstaje w jamie szpikowej kości długich (w proksymalnym odcinku kości ramieniowej, w obydwu odcinkach kości udowej i piszczelowej; w połowie przypadków zmiana rozwija się na podłożu wcześniej istniejących zmian chrzęstnych (chrzęstniaka śródkostnego);
- Chrzęstniakomięsak powierzchowny (chondrosarcoma periphericum) wyrasta z powierzchni kości w obręb otaczających tkanek, najczęściej zajmując kości miednicy i proksymalną część kości udowej, zazwyczaj rośnie powoli;
- Chrzęstniakomięsak przykostny (chondrosarcoma juxtacorticale) - zwykle rozwija się w kości udowej, ramieniowej i piszczeli; powolny wzrost mas guza zajmuje dużą powierzchnię kości;
- Chrzęstniakomięsak jasnokomórkowy (chondrosarcoma clarocellulare) - najczęściej w główce i dalszym odcinku kości udowej albo dalszym odcinku kości ramieniowej. Nowotwór rośnie powoli, ale destrukcyjnie;
- Chrzęstniakomięsak mezenchymalny (chondrosarcoma mesenchymale) - zwykle rozwija się w kościach twarzy i miednicy. Przebieg jest niekorzystny.
- Chrzęstniakomięsak odróżnicowany (chondrosarcoma dedifferentiatum) - z reguły rozwija się w kościach miednicy, kości udowej i ramieniowej. Przebieg też jest niekorzystny, 90% chorych umiera do 2 lat po zakończeniu leczenia.
[edytuj] Obraz histologiczny i grading
Ta sekcja wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w niej poprawić: {{{2}}}. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
[edytuj] Leczenie
Ta sekcja wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w niej poprawić: {{{2}}}. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
[edytuj] Bibliografia
- Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała Patologia znaczy słowo o chorobie. T. 2. Wydawnictwo Polskiej Akademii Umiejętności, Kraków 2003. ISBN 83-88857-65-7.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Artykuł z eMedicine (en)