Czarne Brygady
Z Wikipedii
Czarne Brygady (wł. Brigate Nere) były to faszystowskie grupy paramilitarne działające we Włoskiej Republice Socjalnej (w dzisiejszych północnych Włoszech), w czasie ostatnich lat II wojny światowej, po podpisaniu kapitulacji przez Włochy w 1943 roku.
Benito Mussolini został zaaresztowany po tym, jak Wielka Rada Faszystowska, ze wsparciem ze strony króla Wiktora Emanuela III, odsunęła go od władzy i rozpoczęła negocjacje z aliantami na temat zakończenia udziału Włoch w wojnie. Mussolini został jednak uratowany przez niemieckich komandosów pod dowództwem Otto Skorzeny'ego i mianowany przezydentem Włoskiej Republiki Socjalnej - marionetkowego państwa północnowłoskiego w rzeczywistości okupowanego i zarządzanego przez wojska niemieckie.
Po tym, jak rozwiązano Milizia Volontaria per la Sicurezza Nazionale (MVSN, znane także jako Czarne Koszule), 24 listopada 1943 powołano do życia nową organizację paramilitarną, Guardia Nazionale Repubblicana. Składała się ona z karabinierów, byłych żołnierzy i innych osób wciąż lojalnych względem sprawy faszystowskiej.
Czarne Brygady zostały utworzone przez członków Faszystowskiej Partii Republikańskiej 30 czerwca 1944 roku. Walczyły one nie tylko z aliantami i włoskimi partyzantami, ale także przeciwko politycznym wrogom lub takim osobom, których poparcie dla faszyzmu było wątpliwe. Wielu zginęło w tych walkach.
Czarne Brygady nie były tak naprawdę oddziałami wielkości brygady, ale raczej słabego batalionu lub mocnej kompanii liczących po 200-300 osób. Istniało 41 takich oddziałów (ponumerowanych kolejno) i 8 oddziałów zmotoryzowanych (ponumerowanych 1-7 plus Druga Brygada Arditi). Ich członkowie nosili standardowe mundury armii włoskiej, choć często także ubierali się w czarne swetry oraz szarozielone spodnie oraz nosili insygnia w kształcie trupiej główki.
