Czyrak przedsionka nosa

Z Wikipedii

Czyrak przedsionka nosa (łac. furunculus vestibuli nasi) - jest rodzajem czyraka skóry twarzy, który wymaga szczególnego postępowania. Często jest on skojarzony z czyrakiem wargi górnej.

Spis treści

1 Objawy
2 Rozpoznanie i diagnostyka
3 Diagnostyka różnicowa
4 Leczenie
5 Rokowanie
6 Powikłania czyraka przedsionka nosa
7 Piśmiennictwo
8 Zobacz też
9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Objawy

W zależności od innych chorób towarzyszących nasilenie objawów ogólnych i miejscowych bywa różne. Objawy ogólne:

gorączka
dreszcze (czasami - zwłaszcza przy tworzeniu się powikłań wewnątrzczaszkowych)
powiększenie węzłów chłonnych podbródkowych i podżuchwowych (niestale)

Do objawów miejscowych stwierdzanych w badaniu ORL należą:

początkowo bolesność w okolicy skrzydełek nosa
- ból może promieniować w kierunku policzka
zaczerwienienie w okolicy tworzącego się czyraka
po kilku dniach zaczerwienienie i obrzęk narastają obejmując także przedsionek nosa, okolicę wargi górnej i skrzydełek nosa. Czasami duży czyrak może obejmować swoim zasięgiem także policzki i powieki.
po około 4 dniach na szczycie czyraka tworzy się krosta.
palpacyjnie niekiedy wzdłuż żyły kątowej w okolicy przyśrodkowego brzegu oczodołu po stronie objętej czyrakiem stwierdza się bolesny obrzęk i "powrózkowate stwardnienie" mogące świadczyć o jej zakrzepowym zapaleniu.
badanie rynoskopowe powinno być wykonane bardzo delikatnie ze względu na duże dolegliwości bólowe chorego
- zwykle poza zaczerwienieniem i widocznym czyrakiem w przedsionku nosa pozostaje bez odchyleń

[edytuj] Rozpoznanie i diagnostyka

Zwykle charakterystyczny wywiad i objawy miejscowe pozwalają rozpoznać czyraka przedsionka nosa. Niewątpliwie należy jednak wykonać następujące badania

OB
morfologia krwi z rozmazem
pomiar glikemii - na tworzenie czyraków są narażone osoby chorujące na cukrzycę
posiew krwi - wskazane wykonanie na szczycie gorączki. Badanie wykonuje się, celem diagnostyki ewentualnej bakteriemii

[edytuj] Diagnostyka różnicowa

Czyrak przedsionka nosa, mimo charakterystycznego obrazu klinicznego, wymaga różnicowania z następującymi chorobami:

ropień przegrody nosa
róża
zapalenie ochrzęstnej

[edytuj] Leczenie

Powinno być prowadzone w warunkach szpitalnych na oddziałach laryngologicznych:

antybiotykoterapia przez 10-14 dni - zwykle drogą dożylną podaje się antybiotyki β-laktamowe, głównie penicyliny przeciwgronkowcowe
miejscowo - środki odkażające i antybiotyki.

Oprócz leczenia ważna jest obserwacja chorego pod kątem rozwijających się powikłań wewnątrzczaszkowych. W żadnym wypadku nie należy podejmować żadnego działania zabiegowego: przeciwwskazane jest nacięcie i drenaż lub "wyciskanie" czyraka, gdyż może to grozić rozwojem ciężkich powikłań wewnątrzczaszkowych.

[edytuj] Rokowanie

Zwykle pomyślne przy odpowiednim zastosowaniu leczenia. Jednakże czasami zwłaszcza w przypadku chorych obciążonych cukrzycą, starszych osób lub dzieci mogą wystąpić powikłania.