Dargomyśl (powiat myśliborski)

Z Wikipedii


Dargomyśl
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	myśliborski
Gmina	Dębno
Sołtys	Sławomir Lenartowicz
Położenie	52° 43' 00'' N 14° 39' 00'' E
Wysokość	38 m n.p.m.
Liczba mieszkańców (2007) • liczba ludności	604
Strefa numeracyjna (do 2005)	95
Kod pocztowy	74-404 Cychry
Tablice rejestracyjne	ZMY
Położenie na mapie Polski Dargomyśl

Dargomyśl (niem. Darrmietzel) - wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Dębno.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.

Niemiecka nazwa wsi - Darrmietzel - pochodzi od Darr (rzeka Sienica) i Mitel (rzeka Myśla); wg innej wersji historyków niemieckich Helmuta Lüpke i Herberta Ludata, nazwa wywodzi się od "Darre und Mietzel", co oznaczałoby iż jest to darowizna nad Myślą, od łacińskiego słowa "dare" które znaczy "dać, darować". Wieś ma charakter ulicowy.

[edytuj] Historia

XII w. - początki wsi; nazwa słowiańska brzmiała „Moclisov” i oznaczała miejsce, gdzie występowało wiele lisów; we wsi mogła powstać mała świątynia w okresie wyprawy misyjnej świętego Ottona z Bambergu, rozbudowana następnie przez templariuszy.
1234 - książę pomorski Branim I Mądry nadaje templariuszom wieś Dargumiz z 200 łanami ziemi; we wsi istniał młyn
1261 - wzmianka w dokumentach templariuszy pod nazwą Dargumizle; Jan i Otton z dynastii askańskiej zawarli ugodę z Widehinusem, mistrzem templariuszy w Niemczech i krajach słowiańskich, na mocy którego templariusze, w zamian za zrzeczenie się praw do miejscowości leżących przy drodze do Gorzowa (Kostrzyn, Kłośnica, Warniki, Dąbroszyn, Pudignowe i Witnica) oraz dóbr komandorii w Myśliborzu, otrzymali potwierdzenie posiadania komandorii chwarszczańskiej wraz z dziesięcioma wsiami (Bogusław, Carkzowe?, Cychry, Dargomyśl, Dębno, Gudzisz, Krześnica, Nyvik?, Oborzany, Sarbinowo). Formą zadośćuczynienia była dodatkowo wieś Kaleńsko w ziemi kostrzyńskiej, będąca wcześniej w posiadaniu rycerskim.
Pocz. trzeciej ćwierci XIII w. - templariusze zbudowali (lub rozbudowali) kościół
1312 - posiadłości templariuszy zajmują margrabiowie brandenburscy
1318 – na podstawie układu w Cremmen cały majątek templariuszy przekazano zakonowi joannitów
1335 - w komandorii Chwarszczany wymienia się joannitów jako właścicieli
1385 - pierwsza wzmianka o kościele; wymieniana nazwa wsi to Dermuczel
1401 - proboszczem jest Wojciech "recter ecclesie parochialis ville Dormizel" (rektor kościoła parafialnego we wsi Dargomyśl)
1433 - wieś spalona wraz z kościołem podczas najazdu Husytów
1540 - komandoria Chwarszczany (w niej również wieś Dargomyśl) zostaje przejęta przez margrabiego Jana z Kostrzyna od joannitów, którzy zostali zmuszeni do przeniesienia konwentu do Świdwina; religią panującą stał się protestantyzm, zlikwidowano w Dargomyślu parafię rzymsko-katolicką podporządkowując wszystkich pod pastora w Chwarszczanach.
1680 lub 1689 - zbudowano karczmę, tzw. "Dom Gospodarza"
1693 - Dargomyśl z urzędu zaczął podlegać konsystorzowi w Cychrach
1758 - cała wieś, w tym i kościół, zostały spalone podczas bitwy pod Sarbinowem; zachował się jedynie młyn i budynki do niego przyległe.
Grudzień 1805 - po bitwach pod Austerlitz, Aurstedt i Jeną, dwór pruski uciekając z Berlina zatrzymał się w drodze do Królewca w Dargomyślu u właściciela gospodarstwa lennego Boldta. Wojska francuskie spaliły Dargomyśl wraz z kościołem, ocalał znów tylko młyn i przyległe do niego zabudowania.
1820 - majątek w Dargomyślu kupił Pampe.
1863 - gospodarstwo przejął syn Pampego
1875 - gospodarstwo zostaje sprzedane państwu; powodem było to, że mieszkańcy Dargomyśla wybrali na naczelnika urzędu wiejskiego Joenickiego a nie syna Pampego.

[edytuj] Ludność

Rok	Ludność
1933^[1]	768
1939	741
2007	604

[edytuj] Edukacja

Szkoła Podstawowa - powstała w 1946 r. jako punkt filialny szkoły w Cychrach^[2], od 1985 r. stała się samodzielną jednostką organizacyjną^[3]

[edytuj] Organizacje

Klub Sportowy Myśla Dargomyśl - założony w 1998 r., barwy: biało-zielone, prezes: Arkadiusz Wasielczyk^[4]

[edytuj] Atrakcje turystyczne

Kościół filialny p.w. Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych - zbudowany na początku trzeciej ćwierci XIII w. z kostki granitowej, orientowany, salowy, bez chóru i wieży zachodniej, z zakrystią od strony północnej. Po pożarze wieży w kwietniu 1897 roku została ona częściowo rozebrana, bryłę kościoła rozbudowano w kierunku zachodnim, usunięto portal główny w ścianie zachodniej. W 1898 odbudowano górną część wieży z cegły, którą zakończono drewnianą strzelistą wieżyczką, dobudowano również drewniany chór oraz założono nowy drewniany sufit. W ścianie południowej znajduje się zamurowany portal ostrołukowy z ornamentem półkul w hokielach ościeży. W ścianie wschodniej trzy okna, z których środkowe nieco wyższe. Wnętrze nawy (bez dobudowy) o wymiarach 17 m x 9,09 m, grubosć murów 1,47 m. Wyposażenie z przełomu XIX/XX w.: ławki, prospekt organowy, świeczniki, witraże. Dzwon gotycki z końca XIII lub początku XIV w., który w górnej części płaszcza - tuż przy czapie - ma wypukły napis dużymi literami, tzw. majuskułą: O + REX + GLORIE + VENIT + CUM + PACE (co znaczy: "O królu chwały przyjdź z pokojem").Istniejące jeszcze trzy dzwony z XV i XVI wieku w czasie wojny zabrali hitlerowcy. Wokół kościoła był do 1945 roku cmentarz grzebalny, ślady jego istnienia są widoczne na murze okalającym cmentarz kościelny. Poświęcony został 30.05.1946 r., jest kościołem filialnym parafii Cychry. Wpisany do rejestru zabytków pod nr rej. 114.

Domek myśliwski (ob. leśniczówka) - wpisany do rejestru zabytków pod nr rej. 383/92.

Zespół młyński - zbudowany ok. 1914 r. W skład zespołu wchdzą: budynek produkcyjny i magazynowy, łącznik, siłownia oraz komora turbiny. Młyn i magazyn to budynki 4-kondygnacyjne, podpiwniczone, ceglane (nietynkowane), nakryte płaskimi dachami. Po pożarze młyna budynek został odbudowany na cele mieszkalne, magazyn natomiast pełni funkcje składowe. W dawnej turbinowni działa elektrownia wodna. Przy moście na rzece Myśli zachowały się urządzenia hydrotechniczne (zasuwy jazów) oraz upust jałowy i roboczy.