Diabeł (film 1972)

Z Wikipedii

Diabeł
Gatunek	horror dramat historyczny
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Główne role	Leszek Teleszyński Wojciech Pszoniak Małgorzata Braunek
Data premiery	marzec 1988 (Polska)
Czas trwania	119 min.
Produkcja
Reżyseria	Andrzej Żuławski
Scenariusz	Andrzej Żuławski
Muzyka	Andrzej Korzyński
Zdjęcia	Maciej Kijowski
Scenografia	Jan Grandys
Montaż	Krzysztof Osiecki
Od lat	18
Diabeł na IMDb

Diabeł – polski horror wyprodukowany w 1972 roku. Zatrzymany na kilkanaście lat przez PRL-owską cenzurę, doczekał się premiery dopiero w 1988 roku.

[edytuj] Fabuła

Akcja rozgrywa się w styczniu 1793 roku podczas wkroczenia wojsk pruskich do Wielkopolski. Nieznajomy (Pszoniak) wyprowadza z więziennego klasztoru, młodego szlachcica Jakuba (Teleszyński) wraz z zakonnicą. Niedoszły królobójca, wyraźnie oszołomiony torturami Jakub, wraca w towarzystwie zakonnicy w rodzinne strony, ale spotkanie z rodzicami, rodzeństwem, przyjacielem oraz narzeczoną, tylko potęguje w nim opętanie. Nieznajomy wręcza Jakubowi brzytwę i każe "oczyszczać". Jakub postanawia rozliczyć się z najbliższymi, którzy pogrążyli się w zdradzie i moralnej rozpuście, zatraca przy tym poczucie realności.

[edytuj] Obsada

Wojciech Pszoniak - nieznajomy
Leszek Teleszyński - Jakub
Małgorzata Braunek - dawna narzeczona Jakuba (teraz brzemienna z Hrabią)
Monika Niemczyk - zakonnica; debiut aktorski
Anna Parzonka - siostra Jakuba
Michał Grudziński - Ezechiel, przyrodni brat Jakuba
Maciej Englert - Hrabia
Wiktor Sadecki - Herz
Iga Mayr - matka Jakuba

[edytuj] Realizacja

Scenariusz Diabła, opublikowany w 1969 w miesięczniku "Kino", zapowiadał klasyczny horror.
Prasa zamieszczała reportaże z planu Diabła, a reżyser udzielał wywiadów dotyczących powstającego filmu. Jednak Diabła zatrzymała cenzura z powodu okrucieństwa i zbyt śmiałych scen erotycznych. Po tym wydarzeniu Żuławski wyjechał do Francji. Mimo odblokowania po Sierpniu '80 wielu niecenzuralnych dotąd filmów, premiera Diabła odbyła się dopiero w roku 1988.