Driada
Z Wikipedii
Driady (z gr. δρυς - dąb) – żeńskie duchy drzew w mitologii greckiej. Dokładniej driady są nimfami dębów, choć słowa tego używa się obecnie w odniesieniu do wszystkich drzewnych nimf.
Spis treści |
[edytuj] Driady w kulturze
Oprócz mitologii, driady pojawiają się również w literaturze i grach fantasy.
[edytuj] Muzyka
W latach 1914-23 Karol Szymanowski stworzył utwór na skrzypce o tytule Driady i Pan.
[edytuj] Saga o Wiedźminie
W Sadze o wiedźminie autorstwa Andrzeja Sapkowskiego driady lub dziwożony to tajemnicze mieszkanki świętego i prastarego lasu Brokilon.
Charakterystyczne dla nich jest zielonkawe zabarwienie skóry. Driady są wyznawczyniami kultu matki natury. Stronią od innych ras i zabijają niemal każdego, kto naruszy ich święty las. Starają się nie włączać do konfliktów i tłumaczą to tym, że natura jest wieczna i będzie trwać nawet po wojnach.
Ich społeczność składa się tylko z kobiet. Młode driady rodzą się z uświęconych związków z elfami lub ludźmi, przy czym zawsze rodzą się dziewczynki. Driady są bezwzględne, mistrzowsko władają łukiem oraz potrafią poruszać się bezszelestnie po lesie.
[edytuj] Bibliografia
- Kopaliński W., Słownik mitów i kultury tradycji, Państwowy Instytut Wydawniczy, ISBN 83-06-00861-8
[edytuj] Zobacz też
_-_The_Nymphaeum_(1878).jpg/100px-William-Adolphe_Bouguereau_(1825-1905)_-_The_Nymphaeum_(1878).jpg)
Alseidy • Driady • Hamadriady • Lejmoniady • Meliady • Najady • Nereidy • Okeanidy • Oready • Syreny
