Dyplomacja gospodarcza
Z Wikipedii
Dyplomacja gospodarcza – realizacja działań zmierzających do podniesienia pozycji międzynarodowej państwa poprzez szeroko rozumianą promocję interesów gospodarczych kraju jako całości (m.in. poprzez negocjację i podpisywanie porozumień i umów handlowych, członkostwo w międzynarodowych i regionalnych organizacjach gospodarczych, itp.) oraz partykularnych interesów poszczególnych jego podmiotowych elementów (poszukiwanie partnerów zagranicznych dla firm krajowych, promocja narodowych eksporterów i przyciąganie zagranicznych inwestycji) przez przedstawicieli państwa - profesjonalnych dyplomatów gospodarczych.[1]
[edytuj] Dyplomacja gospodarcza a dyplomacja handlowa
Literatura przedmiotu wyodrębnia dwa rodzaje dyplomacji, których meritum są sprawy związane z szeroko pojętą gospodarką i gospodarczym interesem państwa:
- dyplomację gospodarczą (ang. economic diplomacy) prowadzoną przez ministerstwo spraw zagranicznych oraz inne współodpowiedzialne za międzynarodową politykę ekonomiczną państwa ministerstwa jako dyplomację związaną z prowadzeniem i realizacją takich założeń polityki ekonomicznej jak np. działalność przedstawicielstw i delegacji państwowych przy międzynarodowych organizacjach gospodarczych (np. WTO, OECD czy UE). Dyplomaci gospodarczy monitorują również i składają odpowiednie raporty na temat polityki ekonomicznej w innych krajach oraz pełnią funkcję doradczą w zakresie kształtowania polityki gospodarczej swojego rządu;[2]
- dyplomację handlową (ang. commercial diplomacy), którą można zdefiniować, jako działalność misji dyplomatycznych i innych wyspecjalizowanych agend rządowych, mającą na celu wspieranie krajowego sektora biznesu i finansów w ich dążeniu do osiągnięcia sukcesu rynkowego, a przez to osiągnięcie wzrostu krajowego dochodu narodowego i lepszej pozycji konkurencyjnej kraju. Dyplomacja handlowa, to także promocja handlu oraz napływu i odpływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Ważnym aspektem działalności dyplomatów handlowych jest informowanie i pomoc w wykorzystaniu możliwości eksportowych i inwestycyjnych za granicą oraz organizowanie misji handlowych dla przedsiębiorców z kraju, a także międzynarodowych imprez targowo - wystawienniczych;[3]
Z analizy przeprowadzonej przez Saner i Yiu wynika, iż głównym celem działalności dyplomatów gospodarczych jest wywieranie wpływu na międzynarodową politykę ekonomiczną poprzez koordynację działalności odpowiednich ministerstw, kształtowanie procesu negocjacji w międzynarodowych organizacjach gospodarczych oraz poprzez odpowiednią manipulację współudziałem pozapaństwowych podmiotów sceny międzynarodowej w realizacji obranej przez siebie strategii. Natomiast głównym zadaniem dyplomatów handlowych jest otwieranie zagranicznych rynków dla krajowych przedsiębiorstw, współudział w realizacji rządowych programów rozwoju gospodarczego kraju (w tym zwłaszcza współpracy gospodarczej z zagranicą), zapewnienie efektywnej promocji i kompetentnej informacji o możliwościach rozwoju współpracy gospodarczej z poszczególnymi krajami i ugrupowaniami, podejmowanie działań na rzecz napływu inwestycji zagranicznych, a także, podejmowanie działań interwencyjnych na szczeblu administracji rządowej w interesie krajowych firm i instytucji.[4]
E. Molendowski i W. Polan stoją na stanowisku, iż jakkolwiek celowym wydaje się wyodrębnianie osobno dyplomacji gospodarczej i dyplomacji handlowej, w ujęciu zaprezentowanym przez Saner i Yiu, wystarczające jest używanie tylko jednego określenia – dyplomacja gospodarcza.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Przypisy
- ↑ E. Molendowski, W. Polan, Dyplomacja gospodarcza. Rola i znaczenie w polityce zagranicznej państwa, Wydawnictwo: Wolters Kluwer Polska - OFICYNA, Kraków, 2007, ISBN 978-83-7526-163-9
- ↑ G. R. Berridge, A. James, A Dictionary of Diplomacy, Palgrave Publ., Hampshire, UK, 2001, s.81.
- ↑ Ibidem
- ↑ R. Saner, L. Yiu, International Economic Diplomacy: Mutations in Post-modern Times, Discussion Papers in Diplomacy, Netherlands Institute of International Relations “Clingendael”, s.10. http://www.transcend.org/t_database/pdfarticles/318.pdf
