Dziewiąty Kneset (1977-1981)

Z Wikipedii

Dziewiąty Kneset obradował w latach 1977-1981.

Wybory odbyły się 17 maja 1977, a pierwsze posiedzenie parlamentu miało miejsce 13 czerwca 1977.

[edytuj] Historia

Dziewiąty Kneset był pierwszym, w którym lewicowe partie należące do Zjednoczenia Pracy znalazły się w opozycji, a tworzony rząd był centro-prawicowy. W trakcie obrad parlamentu doszło do licznych przejść posłów z frakcji do frakcji. Wielu posłów kilkakrotnie zmieniło klub parlamentarny.

Najważniejszym wydarzeniem była wizyta egipskiego prezydenta Anwara Sadata w Jerozolimie i jego przemówienie w Knesecie (20 listopada 1977). Niespełna półtora roku później nastąpiło podpisanie pierwszego porozumienia pokojowego między Izraelem a arabskim państwem. We wrześniu 1978 Kneset większością zaaprobował postanowienia porozumienia zawartego w Camp David, a następnie w marcu 1979 traktat pokojowy z Egiptem. Równocześnie rozpoczęły się parlamentarne debaty w kwestii przyznania niezależności Judei, Samarii i Strefy Gazy. Nie zdołano jednak wypracować porozumienia w tej sprawie.

W związku z pogorszeniem się bezpieczeństwa Izraela na granicy północnej, izraelska armia przeprowadziła w marcu 1978 operację "Litani" w południowym Libanie.

W tym okresie spadła liczba zamachów terrorystycznych na terytorium Izraela, jednak w marcu 1978 nastąpił atak na autobus na Coastal Road. Inny zamach nastąpił w Antwerpii (Belgia), w którym większość ofiar była dziećmi. Pod koniec kadencji dziewiątego Knesetu izraelskie siły powietrzne zaatakowały i zniszczyły reaktor atomowy w Iraku.

Ważnym zjawiskiem był wzrost liczby żydowskich osadników w Judei, Samarii i Strefie Gazy. Ich liczba wzrosła w tym czasie do około 8 300 osób. Osadnicy przesiedlali się na te tereny i prowadzili spokojne życie. Jednak odzywały się pojedyncze radykalne prawicowe grupy żydowskie, które usiłowały zabić kilku arabskich burmistrzów. W 1978 został założony ruch "Peace Now".