Z Wikipedii
Dzwonek Scheuchzera (Campanula scheuchzeri Vill.) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae Juss.). W Polsce występuje tylko w Tatrach i Sudetach. Gatunek rzadki.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina wieloletnia o luźnym pokroju, nie tworząca darni czy kęp, a tylko bardzo luźne kępki.
- Łodyga
- Podnosząca się lub wzniesiona, kanciasta. Ma wysokość 5-30 cm i jest naga (drobne rzęski występują tylko na kantach. Pod ziemią rozgałęzione, pełzające kłącze.
- Liście
- Nerkowatosercowate liście odziomkowe wcześnie obumierające, liście łodygowe bezogonkowe, równowąskie, całobrzegie.
- Kwiaty
- Pojedyncze, lub zebrane po 2-3. Mają dużą, ciemnoniebiesko-fioletową koronę o średnicy 18-25 mm. Pączki kwiatowe są zwisające, pylniki dłuższe nieco od nitek pręcików. Kwitnie od lipca do września.
- Owoc
- Torebka otwierająca się i wysypująca nasiona podczas deszczu. Roślina wodosiewna.
- Biotop, wymagania
- Hemikryptofit. Wysokogórskie hale, wilgotne szczeliny i półki skalne. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek wyróżniający dla All. Polygono-Trisetion. [1]
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski[2] w grupie gatunków rzadkich, potencjalnie zagrożonych wyginięciem (kategoria zagrożenia R).
Kwitnący dzwonek Scheuchzera
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
[edytuj] Zobacz też
Rośliny tatrzańskie