Dzwonek alpejski

Dzwonek alpejski (Campanula alpina Jacq. ) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae Juss.). Występuje we wschodnich Alpach i w Karpatach. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach (roślina tatrzańska) i jest tu rośliną pospolitą.

Pokrój

Korzeń: Gruby, mięsisty, rozgałęziony, zawiera mleczny sok.
Łodyga: Pojedyncza, wysokości 5–20 cm. Cała owłosiona długimi włosami.
Liście: Dolne tworzą różyczkę - łopatkowate, ku szczytowi rozszerzone, łodygowe naprzemianległe, równowąskie i owłosione.
Kwiaty: Szaro-fioletowo-niebieskie, o długości ok. 2,5 cm, zebrane w gronie, wystające na długich szypułkach z łodygi, najpierw zakwitają najniższe kwiaty, następnie te położone wyżej w gronie. Kielich składa się z 5 dużych (dłuższych od połowy długości korony), podłużnych działek. Wewnątrz korony pojedynczy słupek z potrójnym, białym znamieniem i 5 białych pręcików. Kwiaty owadopylne, kwitną od czerwca do sierpnia.
Owoce: Okrągło-podłużne torebki (puszki) otoczone przyschniętym kielichem, otwierają się podczas suchej pogody, wysypując liczne nasiona.
Biotop, wymagania: Hale górskie, piargi, murawy naskalne. Roślina kwasolubna, występuje wyłącznie na bezwapiennym podłożu (na granicie). W Tatrach rośnie od piętrze kosówki aż po piętro turniowe. Jest typowym orofitem, nie występuje niżej niż 1400 m n.p.m. W miarę wzrostu wysokości nad poziomem morza wzrasta owłosienie rośliny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Juncetea trifidi.

Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
Zofia Radwańska-Paryska: Rośliny tatrzańskie. Warszawa: WSiP, 1988. ISBN 83-09-00256-4.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.