Dzwonek okrągłolistny
Z Wikipedii
| Dzwonek okrągłolistny | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | dzwonkowce |
| Rodzina | dzwonkowate |
| Rodzaj | dzwonek |
| Gatunek | dzwonek okrągłolistny |
| Nazwa systematyczna | |
| Campanula rotundifolia L. | |
| Sp.Pl.163 1753 | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) – gatunek byliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae Juss.). W Polsce jest to roślina pospolita na całym niżu.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina trwała z czołgającym się, cienkim kłączem. Jesienią ze znajdujących się na nim pąków wyrastają skrócone i zimujące pędy płonne.
- Łodyga
- Wyrasta wiosną z zimujących pędów płonnych. Jest wzniesiona, delikatna, wiechowato rozgałęziająca się, u dołu omszona. Osiąga wysokość 15–50 cm.
- Liście
- Dolne (różyczkowe) nerkowate, długoogonkowe kuliste lub sercowate, łodygowe równo-wąsko-lancetowate (heterofilia), o szerokości najwyżej 1 cm. Liście odziomkowe podczas kwitnienia rośliny przeważnie już są uschnięte.
- Kwiaty
- Błękitne (rzadko białe), o długości 1,2–2,2 cm z długimi ogonkami, najczęściej zwisłe, w wielokwiatowym gronie, z ząbkami wciętymi do ok 1/3 długości. Dzwonkowata korona kwiatu ma długość 12–18 mm. Kielich zrosły, o szydlastych łatkach. Kwitnie od maja do października.
- Owoc
- Otwierająca się trzema dziurkami w nasadzie torebka .
- Biotop
- Łąki, wrzosowiska, widne, suche lasy - zwłaszcza sosnowe i brzozowe, gleby piaszczyste.
[edytuj] Ciekawostki
Kwiaty są nie tylko przedprątne, ale posiadają specjalny mechanizm zapobiegający samozapyleniu. Mianowicie w młodych kwiatach stulonych w pąk, dojrzewające już pylniki wysypują pyłek na płatki korony pokryte drobnymi włoskami, po czym nitki pręcików kurczą się opadając wraz z pylnikami na dno kwiatowe. Teraz dopiero dojrzewa słupek i rozchylają się płatki korony. Teraz może nastąpić zapylenie krzyżowe przyniesionym przez owady pyłkiem z innego kwiatu dzwonka. Gdyby jednak z jakichś powodów nie nastąpiło zapylenie krzyżowe, roślina zapewnia sobie możliwość samozapylenia - w ostatniej fazie rozwoju kwiatów znamiona słupka ślimakowato wydłużają się dotykając włosków na płatkach, gdzie jeszcze może znajdować się pyłek.
[edytuj] Bibliografia
- D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
- Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
