Edvins Kengis

Z Wikipedii

Edvins Kengis
Państwo	ZSRR Łotwa
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1959 Kieś
Tytuł szachowy	arcymistrz (1991)
Ranking	2543 (01.10.2007)
Miejsce w kraju	1

Edvins Kengis, łot. Edvīns Ķeņģis (ur. 12 kwietnia 1959 w Kiesiu) – łotewski szachista, arcymistrz od roku 1991.

Pierwsze sukcesy zaczął odnosić pod koniec lat 70. XX wieku. W roku 1980 zwyciężył (wraz z Aleksandrem Iwanowem) w mistrzostwach Związku Radzieckiego zawodników do lat 26, rozegranych w Rydze. W 1986 triumfował (wraz z Jewgienijem Wasiukowem i Zurabem Azmajparaszwili) w Moskwie, natomiast w 1989 podzielił II lokatę we Frunze (za Aleksiejem Szirowem, wraz z m.in. Władimirem Jepiszynem) oraz III w Chicago (US Open, za Lwem Alburtem i Maksimem Dlugim, wraz z Walterem Browne, Igorem Iwanowem i Johnem Fedorowiczem). W kolejnych latach osiągnął szereg sukcesów w turniejach międzynarodowych, m.in. w Münsterze (1990, dz. II m. za Rustemem Dautowem), Adelajdzie (1990, dz. I m. wraz z m.in. Lembitem Ollem i Anthony Milesem), Gausdal (1991, Arnold Cup, I m.), Wiedniu (1991, dz. II m. za Ericem Lobronem), Pradze (1993, dz. I m. wraz ze Zbynkiem Hrackiem), Bonn (1995, dz. I m.wraz z Michaiłem Gurewiczem i Aloyzasem Kveinysem), Hamburgu (dz. II m. za Wiktorem Korcznojem), Weilburgu (1995, dz. I m. wraz z m.in. Igorem Chenkinem; 1996, dz. I m. wraz z Feliksem Lewinem i Romualdem Mainką), Dreźnie (1996, dz. I m.), Gistrup (1997, dz. II m. za Siergiejem Szipowem), Saarlouis (1998, I m.), Tallinnie (1998, dz. II m. za Wiktorem Bołoganem), Berlinie (1999, dz. I m.)^[1], Bad Wörishofen (2002, dz. I m. wraz z Kiryłem Georgiewem i Feliksem Lewinem), Kairze (2003, dz. I m. wraz z Essamem El Gindy i Spartakiem Wysoczinem), Schwäbisch Gmünd (2004, dz. I m. wraz z m.in. Władimirem Bakłanem i Władimirem Burmakinem), Bogny-sur-Meuse (2004, dz. I m. wraz z Aloyzasem Kveinysem i Igorsem Rausisem) oraz w Rydze (2004, I m. i 2005, dz. I m.)^[2].

Wielokrotnie startował w finałach mistrzostw Łotwy, ośmiokrotnie zdobywając złote medale (1984, 1987, 1988, 1989, 1990, 1997, 2004, 2005)^[3], a w 2006 roku - medal srebrny^[4]. Zwyciężył też w mistrzostwach Estonii w 2001 roku^[5]. Od pierwszych lat 90. jest podstawowym zawodnikiem reprezentacji swojego kraju, sześciokrotnie (w latach 1992 - 2004) startując w olimpiadach szachowych, dwukrotnie (1997, 2001) - w drużynowych mistrzostwach Europy oraz w roku 1993 - w drużynowych mistrzostwach świata^[6]. W roku 1999 wystąpił w Suwałkach w rozgrywkach o drużynowe mistrzostwo Polski, zdobywając wraz z zespołem "Gant-Hetman" Wrocław srebrny medal^[7].