Ejwan
Z Wikipedii
Ejwan, także iwan, liwan (pers. ayvān) - przesklepione pomieszczenie otwarte od strony dziedzińca, sklepione kolebką o załamanym łuku lub konchą, charakterystyczne dla architektury islamu.
Powszechne stosowanie ejwanów było jedną z cech charakterystycznych architektury perskiej z czasów Sasanidów. W późniejszym czasie ejwan stał się powszechnie stosowanym elementem architektury islamskiej. W czasach Seldżukidów został uznany za jeden z najważniejszych elementów budowli islamskich o różnym przeznaczeniu.
Ejwan pełni najczęściej funkcję monumentalnego wejścia do budynku o przeznaczeniu sakralnym - meczetu (zwłaszcza w założeniach czteroejwanowych, których przykładem jest Meczet Piątkowy w Isfahanie), medresy lub mauzoleum, ale spotykany także jako element innych budynków publicznych i prywatnych rezydencji. Ejwany są szczególnie powszechne w architekturze Azji Środkowej i architekturze perskiej. Znacznie rzadziej występują w krajach śródziemnomorskich (głównie w Egipcie i Turcji).
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Źródła
- Hattstein, Markus, Delius, Peter (2004). Islam. Art and Architecture. Könemann, ISBN 3-8331-1036-8
- Ettinghausen, Richard (2007). Sztuka i architektura islamu 650-1250. Wydawnictwo Akademickie Dialog, ISBN 978-83-89899-87-3
