Elohim
Z Wikipedii
Elohim (hebr. אלוהים ,אֱלֹהִים) - w Biblii Hebrajskiej jedno z określeń Boga, obok JHWH (według Wj 3,14 tłumaczonego jako "jestem, który jestem"). Jest to dłuższa forma słowa El (אל) i jego rozszerzenia Eloah (אלוה), również będących imionami Boga w Biblii. Samo słowo El być może pochodzi od najwyższego boga w mitologii ugaryckiej - Ela. W takim wypadku można by tłumaczyć jego znaczenie jako mocny, silny. Choć słowo Elohim występuje często na określanie bóstw (w znaczeniu bogowie), z przedimkiem ha- oznacza ono Jedynego Boga i w tej formie (jako haElohim) występuje w Tanachu ponad 2 tysiące razy. Izraelici używali terminu Elohim dla oddania majestatu osoby (podobnie król, mówiąc o sobie, używał liczby mnogiej). Teoria źródeł wyodrębnia fragmenty Pięcioksięgu, w którym używana jest ta forma imienia Boga, jako należące do redakcji (tradycji) elohistycznej, w przeciwieństwie do tradycji jahwistycznej, w której używane jest imię JHWH.
Słowo Elohim z punktu widzenia gramatyki hebrajskiej to rzeczownik w liczbie mnogiej (świadczy o tym sufiks -im). Tymczasem w Biblii jest ono traktowane jako wyraz w liczbie pojedynczej (np. Rdz 1,1: "בְּרֵאשִׁית בָּרָא אֱלֹהִים", gdzie czasownik "בָּרָא" oznacza "(on) stworzył", nie zaś "stworzyli").
