Eltra (radioodbiornik)
Z Wikipedii
Eltra MOT-59 to pod wieloma względami przełomowa konstrukcja w polskiej radiotechnice (skrót MOT oznaczał Miniaturowy Odbiornik Tranzystorowy). Po pierwsze - był pierwszym polskim odbiornikiem tranzystorowym, po drugie - pierwszym odbiornikiem zmontowanym na płytce drukowanej, po trzecie - pierwszym odbiornikiem wytwarzanym w bydgoskiej " Eltrze", która dotychczas produkowała podzespoły stykowe.
Zaprojektowany został w 1958 roku przez zespół pod kierownictwem inż. Romana Paluchowskiego w ZWE "Eltra". Egzemplarz prototypowy pokazano w roku 1959 na Targach Poznańskich. Model produkowano przez rok, a liczba wyprodukowanych egzemplarzy wyniosła kilkaset sztuk. W związku z powstaniem tego odbiornika zakłady "OMIG" zaczynają produkować miniaturowe oporniki i kondensatory a "TONSIL" - miniaturowy głośnik. Tranzystory pochodziły z importu (początkowo firmy Telefunken a później Philips).
[edytuj] Podstawowe parametry i właściwości
- tranzystory: OC44, 2xOC45, OC71, OC72 + diody 2xDOG56
- zakresy fal: Długie 1322 m (227 kHz) - Warszawa I, Średnie 187 - 580 m (1605 - 520 kHz)
- zasilanie: 6V - 4 ogniwa S-14 lub 5 akumulatorów KN1
- elementy regulacyjne:
-
- - potencjometr siły głosu z wyłącznikiem na górnej płaszczyźnie
- - przełącznik zakresów na górnej płaszczyźnie
- - duże pokrętło strojenia na płycie czołowej
- wymiary: 160x90x38 mm, ciężar ok. 0,53 kG
Jest to odbiornik superheterodynowy z układem ARW. Na falach średnich można było wybierać stacje a na długich odbierał tylko jedną stację lokalną. Przeważnie była to Warszawa I ale można było przystosować odbiornik do odbioru innej stacji długofalowej. Moc wyjściowa odbiornika wynosiła 0,03 W, a baterie wystarczały na ok. 40 godzin pracy.
Zobacz też inne odbiorniki produkcji polskiej.
