Eryk Stensiö

Z Wikipedii

Eryk Stensiö (wł. Andersson) (ur. 2 października 1891 w wiosce Stensjö w regionie Kalmar, zm. 11 stycznia 1984 w Sztokholmie) - szwedzki paleontolog, udowodnił, że ostrakodermy należały do bezżuchwowców, a nie do ryb pancernych.

Obronił doktorat, a następnie habilitację w 1921 na uniwersytecie w Upppsali, a od 1923 do emerytury pracował w Muzeum Historii Naturalnej w Sztokholmie.

Głównym tematem badawczym były kopalne bezżuchwowce i ryby pancerne oraz rekiny.

W dowód uznania znaczenia jego badań, wybrany został na członka brytyjskiego Royal Society w 1946, otrzymał Medal Wollastona w 1953 i Medal Linneusza w 1957.

[edytuj] Wybrane prace:

• Triassic fishes from Spitzbergen (część I: Wiedeń 1921; część II: Sztokhholm 1925).

[edytuj] Bibliografia

• Zofia Kielan-Jaworowska (red.), 1963 - Mały słownik paleontologiczny. Wiedza Powszechna, Warszawa.