Fenacetyna
Z Wikipedii
Fenacetyna | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Nazwa systematyczna | N-(4-Etoksyfenylo)acetamid | ||
Wzór sumaryczny | C10H13NO2 | ||
Masa molowa | 179,216 g/mol | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 62-44-2 | ||
PubChem | |||
DrugBank | |||
Właściwości | |||
Gęstość i stan skupienia | 1,24 g/cm3 ; | ||
Temperatura topnienia | 135 °C (408,15 K) | ||
Niebezpieczeństwa | |||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: T - toksyczny |
||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Klasyfikacja | |||
ATC | N 02 BE 03 |
Fenacetyna (Phenacetinum, 4’-etoksyacetanilid), organiczny związek chemiczny, pochodna aniliny. Jest jednym z najstarszych związków chemicznych stosowanych jako środek przeciwbólowy, bo już od 1887 r.
Anilina z której wytwarzano fenacetynę jest substancją silnie toksyczną. Fenacetyna, choć łagodniejsza, również działa szkodliwie na organizm. Wiedziano o tym od początku, lecz pełniejsze poznanie skutków ubocznych wymagało lat obserwacji i rozwoju nauki.
Podstawowe skutki uboczne to:
- methemoglobinemia czyli przekształcenie hemoglobiny w methemoglobinę niezdolną do przenoszenia tlenu
- uszkodzenie nerek i wątroby
- hemoliza krwinek
- zmiany skórne, wysypki
- działanie rakotwórcze
- uzależnienie
Z tych powodów fenacetyna została wycofana.
Jako ciekawostkę można dodać, że inna pochodna aniliny, paracetamol, niemal równie stara co fenacetyna, jest obecnie bardzo popularna.
Zobacz też: dulcyna, paracetamol, acetanilid