Fiołek trójbarwny
Z Wikipedii
Fiołek trójbarwny | |
A V. tricolor B V. arvensis (po lewej) |
|
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | fiołkowce |
Rodzina | fiołkowate |
Rodzaj | fiołek |
Gatunek | fiołek rójbarwny |
Nazwa systematyczna | |
Viola tricolor L., 1753 | |
Galeria zdjęć i grafik |
Fiołek trójbarwny (Viola tricolor L.) - gatunek rośliny rocznej (jara lub ozima), należący do rodziny fiołkowatych (Violaceae Batsch.). Nazwy ludowe: bratek polny, macoszka, sierotki, kwiatek Świętej Trójcy. Występuje w stanie dzikim w Europie i Azji. W Polsce pospolity.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Pojedyncza lub gałęzista, leżąca, podnosząca się lub wzniesiona, czterokanciasta, delikatnie owłosiona. Wysokość: 10-30 cm.
- Liście
- Dolne sercowate, górne lancetowate lub eliptyczne. Wszystkie mają karbowane brzegi.
- Kwiaty
- Pojedyncze, obupłciowe, wyrastają w kątach liści na długich szypułkach. Korona znacznie dłuższa od kielicha, płatki górne fioletowe, boczne i dolne żółte. Ostroga zielonawo-fioletowa. Kielich złożony z 5 lancetowatych działek z przedłużeniami poniżej nasady. Kwitnie od czerwca do września. Gatunek bardzo zmienny w ubarwieniu kwiatów, rozróżnia się szereg odmian botanicznych). Jest owadopylny.
- Owoce
- Trójklapowa torebka z drobnymi, brunatnożółtymi nasionami. Zawierają elajosom i są rozsiewane przez mrówki (myrmekochoria).
- Biotop
- Pola, przydroża, łąki, wzgórza, ogrody (chwast). Preferuje stanowiska suche o glebach piaszczystych, często ubogich. Gatunek kwasolubny, roślina wskaźnikowa gleb kwaśnych[1].
[edytuj] Zmienność
- Występuje w kilku podgatunkach[2]:
- V. tricolor subsp. curtisii (E. Forster) Syme. = V. tricolor var. maritima Schweigg. Łodyga dość gruba, o wysokości 3-15 cm i rozgałęziająca się zaraz nad ziemią. Mięsiste liście o wąskich łatkach. Przeważnie fioletowa korona kwiatów o długości 10-15 mm. Rośnie na piaskach, występuje głównie nad morzem. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Koelerion albescentis, Ass. Helichryso-Jasionetum [3]
- V. tricolor subsp. tricolor. Cienka i wzniesiona łodyga o wysokości 15-25 (40) cm, rozgałęziająca się wyżej nad ziemią. Korona kwiatów różnobarwna o długości 15-25 mm. Rośnie na murawach, przydrożach i obrzeżach lasów.
- V. tricolor subsp. subalpina. Gatunek charakterystyczny dla All. Polygono-Trisecion [3]
- Ze skrzyżowania V. tricolor, V. lutea (fiołek żółty) i V. altaica otrzymano popularne, dwuletnie bratki - fiołek ogrodowy (Viola x vittrockiana Gams. ex Kappert).
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina lecznicza :
- Surowiec zielarski : cała roślina (Herba Violae tricoloris). Zawiera wiolutozyd, saponiny triterpenowe, śluz, alkaloid wiolinę (w korzeniach), fenolokwasy (kawowy, protokatechowy, gentozynowy, waniliowy i in.), rutynę
- Działanie : reguluje przemianę materii, działa moczopędnie, zmniejsza łamliwość naczyń krwionośnych. Stosuje się go w zapaleniach pęcherza moczowego, kamicy moczowej, uszkodzeniu nerek przez substancje toksyczne (również przez uboczne działanie antybiotyków), w chorobie gośćcowej, trądziku młodzieńczym, wykwitach skórnych, tak zwanych wysypkach uczuleniowych, nadciśnieniu tętniczym i chorobach siatkówki oka.
- Zbiór i suszenie : Ziele ścina się latem, suszy rozłożone jedną warstwa w miejscu ciepłym, ale nie na słońcu
Przypisy
- ↑ Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ 3,0 3,1 Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.