Fiodor I Rurykowicz
Z Wikipedii
Fiodor I (31 maja 1557 - 17 stycznia 1598) - car Rosji w latach 1584 - 1598, syn Iwana IV (1533-1584) i Anastazji Romanowny Zacharyny.
Car Iwan IV Groźny miał czterech synów: najstarszy Dymitr zmarł w pierwszym roku życia; drugiego syna Iwana zabił w porywie szału w 1581 r. Najmłodszy 9-letni Dymitr, z siódmego małżeństwa, w 1591 r. stracił życie w ataku epilepsji podczas chłopięcej zabawy na podwórku pałacu Godunowych w Ugliczu. Tak przynajmniej orzekła specjalna komisja, przysłana z Moskwy. Jednakże wg szerokiej opinii publicznej zabójstwo to zostało ukartowane przez księcia Borysa Godunowa, który mógł spodziewać się, że Dymitr po osiągnięciu pełnoletności, przejmie carską władzę. Trzeci syn, Fiodor, przejął koronę jako Fiodor I po śmierci ojca w 1584 r.
Fiodor I nieustannie chorował, nie zajmował się sprawami państwowymi, troszczył się jedynie o swój pałac kremlowski. Faktyczne rządy w Rosji od 1587 r. sprawował jego szwagier i doradca, książę Borys Godunow. W wojnie ze Szwecją (1590-1995) odebrał kilka miast w rejonie jeziora Ładoga, i skutecznie bronił kraj przed wypadami tatarskimi z Krymu, przeciwko którym zbudowano w południowych rejonach Rosji szereg twierdz, ostrogów i linii obronnych. Znaczącym wydarzeniem było uniezależnienie się cerkwi prawosławnej w Rosji od patriarchów w Konstantynopolu, Jerozolimie, Antiochii i Aleksandrii.
Na Fiodorze I zakończyła się dynastia rodu książęcego Rurykowiczów, panującego od 862 r.
[edytuj] Zobacz też
| Poprzednik Iwan IV Groźny |
 |
car Rosji 1584-1598 |
|
Następca Borys Godunow |
