Fronda (czasopismo)
Z Wikipedii
| Fronda | |
|---|---|
| Częstotliwość | kwartalnik |
| Kraj | Polska |
| Wydawca | Fronda.PL |
| Rodzaj czasopisma | kultura/cywilizacja |
| Pierwsze wydanie | 1994 |
| Format | A5 |
| ISSN | 1231-6474 |
| Strona internetowa czasopisma | |
Fronda – kwartalnik o charakterze cywilizacyjnym.
Fronda została założona w 1994 przez Rafała Smoczyńskiego i Grzegorza Górnego. Do czasu odejścia Smoczyńskiego z pisma w 2001 roku redagowali je wspólnie obaj założyciele. W latach 2001-2005 pracami kierował Grzegorz Górny. Od sierpnia 2005 do października 2007 redaktorem naczelnym był Marek Horodniczy. "Fronda" ukazuje się w nakładzie ok. 5 tys. egz.
Właścicielami wydającej pismo spółki Fronda PL są od 2002 roku warszawscy przedsiębiorcy Tadeusz Grzesik i Michał Jeżewski. Wydawnictwo publikuje także w serii Biblioteka "Frondy" książki autorów polskich (także wznowienia publikacji z lat 30. i 40. XX wieku) oraz tłumaczenia z języków obcych (zwłaszcza angielskiego, francuskiego i rosyjskiego). Zakres podejmowanej w nich tematyki wchodzi teologia i filozofia chrześcijańska, współczesna polska poezja, dramat i proza, a także publicystyka o tendencji konserwatywnej i katolickiej.
Spis treści |
[edytuj] Profil ideowy
Specyfikę periodyku oddaje jego podtytuł: "Pismo poświęcone". "Fronda" odwołuje się do nauki Kościoła katolickiego, w szczególności do encyklik Jana Pawła II, korzystając jednocześnie z estetyki kontrkulturowej i instrumentarium postmodernizmu.
Od początku swego istnienia "Fronda" była wyrazem buntu wobec "politycznej poprawności" i stanowiła próbę wykreowania młodzieżowej "mody na konserwatyzm"[potrzebne źródło]. Od pierwszych numerów pojawiały się teksty dot. "cywilizacji śmierci" (wywiad z nekrofilką, przegląd prasy gejowskiej), krytyczne wobec przekonań liberalnych (szwedzkie "chrześcijaństwo bez Boga") i postkomunizmu oraz przywołujące kontrowersyjne tradycje polityczne (Pinochet, Salazar, Legion Michała Archanioła), a także odwołujące się do estetyki reklamy grafiki propagujące różaniec, spowiedź czy wodę święconą.
Od końca lat 90. "Fronda" skoncentrowała się na związkach kultury i religii. Opublikowała m.in. poważne dyskusje nt. możliwości wypracowania przez Kościół tzw. pozytywnej teologii judaizmu, liczne wywiady z polskimi i zagranicznymi hierarchami katolickimi, w tym z kardynałem Ratzingerem. W piśmie często spotyka się nawiązania do scholastycznej filozofii sztuki oraz myślicieli XX-wiecznych: Thomasa Stearnsa Eliota, Gilberta Keitha Chestertona, Nikołaja Bierdiajewa, Jacques'a Maritaina i Erica Voegelina.
[edytuj] Znaczenie pisma i opinie o nim
"Fronda" przez wielu hierarchów (m.in. abp. Józefa Michalika i abp. Józefa Życińskiego) uważana jest za awangardę młodej inteligencji katolickiej w Polsce.[1]
Na łamach pisma publikowali tacy autorzy, jak: poeci Krzysztof Koehler, Wojciech Wencel, Wojciech Kudyba, Stanisław Chyczyński, Artur Nowaczewski, Szymon Babuchowski i Tadeusz Dąbrowski, filozof Rafał Tichy, historycy Nikodem Bończa-Tomaszewski i Paweł Skibiński, publicyści Cezary Michalski, Lech Jęczmyk, Remigiusz Okraska, Michał Dylewski i Tomasz Terlikowski oraz eseiści Paweł Lisicki, Filip Memches, Paweł Grabowski i Aleksander Kopiński.
Ostro atakowana przez środowiska lewicowo-liberalne[2], "Fronda" wzbudza kontrowersje również na prawicy[3], zwłaszcza swoją prowokacyjną szatą graficzną oraz poetyką tekstów, często opatrywanych "rewolwerowymi" tytułami. Fronda otrzymała 60 000 zł dotacji z Ministerstwa Kultury w 2001 [1].
[edytuj] Fronda we "Frondzie"
Latem 2007 zarząd wydającej pismo firmy Fronda PL sp. z o.o. zdecydował o odwołaniu Marka Horodniczego z pełnionej dotąd funkcji – na jego miejsce desygnowano Grzegorza Górnego – bez podania przyczyn zmiany na stanowisku redaktora naczelnego.
Horodniczy ustąpił ze stanowiska pod koniec października 2007. Dwa tygodnie potem, solidaryzując się z dotychczasowym szefem pisma, rezygnację z dalszych prac we "Frondzie" złożyło 8 spośród 9 członków redakcji: Nikodem Bończa-Tomaszewski, Michał Dylewski, Aleksander Kopiński, Łukasz Łangowski, Filip Memches, Rafał Tichy, Wojciech Wencel i Jan Zieliński. Z dotychczasowego składu pozostał jedynie współzałożyciel pisma Grzegorz Górny, który ponownie objął jego kierownictwo. Byli redaktorzy "Frondy" tworzą nowe czasopismo – kwartalnik "44 / Czterdzieści i Cztery"[4].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Wypowiedzi Cezarego Michalskiego i abp. Józefa Życińskiego w ankiecie "Tygodnika Powszechnego" nt. najważniejszych zjawisk w kulturze polskiej po 4 VI 1989 r.
- ↑ Andrzej Osęka, Poświęceni, wywyższeni, "Gazeta Wyborcza", 14.09.1996; Mirosław Pęczak, Jezuici i masoni, "Polityka" 1998, nr 38
- ↑ Andrzej Horubała, Strategia Frondy, "Życie", 9.11.1996; Piotr Chmieliński, Fronda, czyli proca, "Niedziela" 2003, nr 30
- ↑ 90% redakcji "Frondy" zakłada nowy kwartalnik "44 / Czterdzieści i Cztery", informacja na www.44.org.pl
