Nekrofilia
Z Wikipedii
 |
| ICD-10 |
| Inne zaburzenia preferencji seksualnej |
| Kod ICD-10F65.8
|
| DSM IV |
| Nekrofilia |
| Kod DSM IV302.9
|
Nekrofilia (gr. νεκρός - martwy, φιλία - miłość; ang. necrophilia; inne nazwy: tanatofilia, nekrolagnia) -
zaburzenie preferencji seksualnych; stan, w którym bodźcem stymulującym seksualnie mogą być jedynie ludzkie zwłoki. Skłonność ta może być jednak wygeneralizowana do wszystkich obiektów, które danej jednostce kojarzą się ze śmiercią bądź zwłokami (np. śpiące osoby).
O przypadkach nekrofilii wspominał już Herodot, choć sama nazwa została wprowadzona przez H. Guislaina w połowie XIX w.
- Jest szczególnym rodzajem fetyszyzmu, w którym rolę fetysza odgrywają zwłoki ludzkie.
- Zaburzenie to może być skojarzone ze skłonnościami sadystycznymi.
- Trzecią grupę osób, u których można diagnozować nekrofilię są osoby zawodowo kontaktujące się ze zwłokami, dla których profanacja zwłok może być wynikiem głodu seksualnego lub zastępczym działaniem seksualnym. Rysy nekrofilne mogą przejawiać się w skłonności do praktyk ze śpiącymi lub nieprzytomnymi (cechy tanatofilii). Profanacja zwłok w celach seksualnych może wiązać się także z: alkoholizmem, deficytem intelektualnym oraz zaburzeniami psychicznymi (jak schizofrenia czy nerwica natręctw).
W 1959 r. Spoerri zebrał 47 przypadków nekrofilii opisanych w całej literaturze światowej, z czego 3 nekrofilii właściwej czyli spółkowania ze zwłokami.
[edytuj] Pojęcia związane z nekrofilią
- nekrofagia - zjadanie zwłok
- nekromania - fascynacja śmiercią i zmarłymi, pozbawiona charakteru erotycznego
