Fryz

Z Wikipedii

Dorycki fryz tryglifowy z gzymsem

Fryz ciągły. Pałac Fermora w Kwidzynie

Fryz arkadkowy - gotyk, poniżej widoczne cztery blendy

Fryz - środkowy, poziomy człon belkowania z reguły leżący między architrawem i gzymsem. Bardzo często zdobiony płaskorzeźbami, był jednym z najbardziej ozdobnych elementów antycznych świątyń.

W porządku doryckim fryz składał się z następujących na przemian po sobie metop i tryglifów (tzw. fryz metopowo-tryglifowy). W porządku jońskim mamy już do czynienia z fryzem ciągłym ozdobionym reliefem o tematyce mitologicznej, religijnej lub historycznej. Jednym z najwspanialszych przykładów fryzu ciągłego jest fryz z Partenonu.

Fryz to również poziomy pas zdobiący naczynia i malowidła lub ozdoba architektoniczna. Fryzy takie mogą składać się z powtarzających się motywów geometrycznych lub scen figuralnych.

Wyróżnia się też fryz arkadowy (lub arkadkowy, arkatura), który składa się z szeregu małych łuczków, najczęściej pod okapem frontowych elewacji. Jest on charakterystyczny dla architektury przedromańskiej i romańskiej. Stosowany też jako element dekoracyjny w wyrobach rzemieślniczych.

[edytuj] Ciekawostka

W Średniowiecznej Polsce fryz nazywano krańcem świata.

[edytuj] Zobacz też:

• przegląd zagadnień z zakresu architektury
• arkada,
• metopa,
• tryglif,
• architraw.