Fumimaro Konoe
Z Wikipedii
| Książę Fumimaro Konoe 1891 – 1945 |
|
 |
|
Premier Japonii  |
|
| Okres urzędowania | od 1937 do 1939 |
| Poprzednik | Senjūrō Hayashi |
| Następca | Ki'ichirō Hiranuma |
| Okres urzędowania | od 1940 do 1941 |
| Poprzednik | Mitsumasa Yonai |
| Następca | Hideki Tojo |
Książę Fumimaro Konoe (jap. 近衛文麿 ur. 12 października 1891, zm. 16 grudnia 1945 r.), japoński książę, członek parlamentu od 1916 r. W czerwcu 1937 r. tuż przed wybuchem wojny chińsko-japońskiej, objął urząd premiera rządu japońskiego.
Uważał, że agresja na kontynencie azjatyckim jest uzasadniona japońskim prawem do przeżycia. W styczniu 1939 r. jego gabinet był zmuszony poddać się do dymisji. Ponownie objął urząd premiera 22 lipca 1940 r., stając jednocześnie na czele partii pod nazwą Stowarzyszenie Poparcia dla Rządu. Partia miała mu umożliwić przeprowadzenie reform politycznych wzmacniających władzę cywilną.
W polityce zagranicznej zdecydował się na zbliżenie z mocarstwami faszystowskimi, nie uwzględniając ostrzeżeń doradców, że zaogni to stosunki z USA. 18 października 1941 r. zrezygnował z urzędu premiera i objął stanowisko doradcy cesarza Hirohito, zachowując znaczące wpływy na bieg spraw politycznych. W 1945 r. działał na rzecz zawarcia pokoju. 16 grudnia 1945 r. obawiając się oskarżenia o popełnienie zbrodni wojennych, zażył truciznę.
Jego wnukiem był Morihiro Hosokawa.
