Gółka wonna
Z Wikipedii
| Gółka wonna | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | jednoliścienne |
| Rząd | storczykowce |
| Rodzina | storczykowate |
| Rodzaj | gółka |
| Gatunek | gółka wonna |
| Nazwa systematyczna | |
| Gymnadenia odoratissima (L.) L.C.M. Rich. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Gółka wonna (Gymnadenia odoratissima) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny storczykowatych. Występuje w Europie, sięgając aż po Skandynawię. W Polsce wyłącznie w Tatrach. Dawniej występowała również w Sudetach, ostatnio nie potwierdzono jej występowania tutaj [1], odnotowano natomiast jej stanowisko w Puszczy Rominckiej[2]. Roślina rzadka.
Spis treści |
[edytuj] Morfologia
- Łodyga
- Wzniesiona, pojedyncza, o wysokości do 50 cm.
- Część podziemna
- Posiada dwudzielne, palczasto rozcięte bulwy.
- Liście
- Równowąskolancetowate, sinawozielone, o zaostrzonych końcach i pochwiasto obejmujące łodygę.
- Kwiaty
- Zebrane w gęsty, walcowaty kwiatostan na szczycie łodygi, lilioworóżowe do jasnofiołkowych (czasami, rzadko trafiają się białe), przyjemnie pachnące goździkami. Działki o długości ok. 5 mm, ostroga nitkowata i krótsza od zalążni, warżka 3-klapowa.
- Owoc
- Zawierająca liczne i bardzo drobne nasiona torebka.
[edytuj] Ekologia
Rośnie na wapiennych skałach, halach, trawiastych zboczach. Geofit. W Tatrach występuje po piętro halne, wyłącznie na wapiennym podłożu. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Erico-Pinetea[3].
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z gółką długoostrogową, kukułką plamista i k. Traunsteinera [2].
[edytuj] Ochrona
W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową.
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Zarzycki: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- ↑ 2,0 2,1 Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
