Gęsiówka alpejska
Z Wikipedii
| Gęsiówka alpejska | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | kaparowce |
| Rodzina | kapustowate |
| Rodzaj | gęsiówka |
| Gatunek | gęsiówka alpejska |
| Nazwa systematyczna | |
| Arabis alpina L. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Gęsiówka alpejska (Arabis alpina L.) – gatunek byliny należący do rodziny kapustowatych. Występuje w Arktyce, wysokich górach Europy przez Azję Mniejszą, Kaukaz po Himalaje. W Polsce występuje w Tatrach i na Babiej Górze, przy czym dolinami rzecznymi dochodzi do pasma Policy i Pienin.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Tworzy luźne darnie. Gatunek bardzo zmienny pod względem kształtu liści, wielkości kwiatów czy owoców.
- Łodyga
- Posiada liczne rozłogi, zakończone różyczkami liści. Pędy kwiatowe wysokości do 30 cm. Jest przeważnie gwiazdkowato owłosiona, czasami tylko naga.
- Liście
- Jajowate lub sercowate, brzeg blaszki liściowej grubo ząbkowany (ząbki ostro zakończone). Dolne liście są zaostrzone. Liście łodygowe mają uszaste, wąsko oskrzydlone nasady.
- Kwiaty
- Białe, zebrane w gęste grona. 4 jajowate i rozwarte płatki korony o długości 7–11 mm. Na szypułkach kwiatowych gwiazdkowate włosy wyrastające na trzoneczkach o długości ok. dwukrotnie mniejszej od ich grubości. Kwitnie od maja do sierpnia.
- Owoc
- Luźno osadzona i odstająca łuszczyna o długości 3–5 cm. Łuszczyna jest spłaszczona z płaskimi klapami i słabo widocznym środkowym nerwem. Nasiona oskrzydlone bardzo wąską błoną.
- Biotop, wymagania
- Roślina górska, chamefit. Rośnie na wilgotnych i skalistych miejscach; na wilgotnych skałach i piargach, nad potokami. Spotkać ją można zarówno na granitowym, jak i wapiennym podłożu. W Tatrach występuje od podnóża, niemal po najwyższe szczyty. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Thlaspietalia rotundifolii.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna – uprawiana na rabatach i w ogródkach skalnych. Równie dobrze nadaje się do obsadzania murków i na obwódki. Wymaga słonecznego stanowiska. Uprawiana jest z nasion lub sadzonek. W uprawie kwitnie w miesiącach kwiecień-maj następnego roku od wysiewu nasion.
[edytuj] Bibliografia
- Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1988.
Zobacz też: rośliny tatrzańskie.
