Głodek mrzygłód
Z Wikipedii
| Głodek mrzygłód | |
 Głodek mrzygłód |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | kaparowce |
| Rodzina | kapustowate |
| Rodzaj | głodek |
| Gatunek | głódek mrzygłód |
| Nazwa systematyczna | |
| 'Draba aizoides L. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Głodek mrzygłód (Draba aizoides) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny kapustowatych. Występuje w środkowej Europie. W Polsce tylko w Tatrach.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Niewielka roślina darniowa, osiągająca wysokość 4-15 cm.
- Liście
- Równowąskie, o szerokości do 1 mm i gęsto skupione, tworzące przyziemne różyczki. Są soczyste i mają ostro zakończone wierzchołki. Obie strony blaszki liściowej są nagie, natomiast brzegi blaszki są owłosione białymi, sztywnymi i dość długimi szczecinkami.
- Kwiaty
- O żółtej barwie, zebrane po kilka na szczycie głąbików. Mają 4 płatki korony, lekko wycięte na szczytach i dwukrotnie dłuższe od działek kielicha. Wewnątrz korony jeden słupek i kilka pręcików. Kwitnie od maja do czerwca.
- Owoc
- Wielonasienne, eliptyczne i silnie spłaszczone łuszczynki o jednonerwowych łupinach. Mają długość 6-10 mm.
- Biotop, wymagania
- Szczeliny skalne, naskalne murawy. W Tatrach występuje od regla dolnego do piętra alpejskiego, głównie jednak w piętrze kosówki i alpejskim. Rośnie wyłącznie na wapiennym podłożu. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Potentillion caulescentis [1] .
- Inne informacje
- Uprawiany w alpinariach. Na niżu kwitnie znacznie wcześniej, w marcu i kwietniu.
- Zobacz też
- Rośliny tatrzańskie.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
