Georgij Gongadze
Z Wikipedii
Georgij Rusłanowycz Gongadze (ukr. Георгій Русланович Ґонґадзе) (21 maja 1969 – 16 września 2000) - ukraiński dziennikarz, pochodzenia gruzińskiego, porwany i zamordowany w 2000 r. Jego zniknięcie stało się najgłośniejszą zbrodnią polityczną tego kraju, kiedy Ołeksandr Moroz opublikował tajne nagrania, najprawdopodobniej wykonane przez majora Mykołę Melnyczenkę (oficera SBU). W nagranej rozmowie prezydent Leonid Kuczma miał sugerować oficerom ukraińskiej milicji porwanie Gongadzego. Skandal ten ("afera kasetowa", "Tapegate") miał długotrwały wpływ na stosunki innych państw z Ukrainą.
Ciało Gongadzego odnaleziono 3 listopada 2000 w lesie 70 kilometrów od Kijowa. Ciało pozbawione było głowy. Rodzina odmówiła uznania tego ciała za ciało Georgija.
Jego żona Myrosława wraz z dwójką dzieci uzyskała azyl polityczny w USA.
Gongadze był założycielem serwisu internetowego Ukraińska prawda, najbardziej wpływowej politycznej strony internetowej na Ukrainie.
16 września 2000 - ostatni dzień, w którym widziano Gongadzego żywego - jest powszechnie uznawany jako dzień jego pamięci, nie ma jednak sądowego werdyktu o okolicznościach jego śmierci.
15 marca 2008 oficerów uczestniczących w jego zabójstwie: płk Mykołę Protasowa, płk Wałerija Kostenkę i mjr Ołeksandra Popowycza skazano na kary odpowiednio 13, 12 i 12 lat więzienia. Przed sądem nie stanął gen. Ołeksij Pukacz - bezpośredni sprawca zbrodni (zaginiony od kilku lat), oraz ówczesny minister spraw wewnętrznych Jurij Krawczenko (popełnił samobójstwo, strzelając sobie dwukrotnie w głowę).
