Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus (konsul 32 n.e.)
Z Wikipedii
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (ur. 11 grudnia 17 p.n.e., zm. w styczniu 40 n.e.), pochodził ze znakomitego rodu rzymskiego Domicjuszy Ahenobarbów. Powiązany rodzinnie z najznakomitszymi postaciami końca republiki rzymskiej i początków pryncypatu. Cioteczny prawnuk triumwira Marka Emiliusza Lepidusa, wnuk drugiego triumwira Marka Antoniusza, cioteczny wnuk trzeciego triumwira Oktawiana, czyli pierwszego cesarza Augusta. Brat Domicji i Domicji Lepidy, równie jak on mających znaczącą pozycję w tamtym czasie. Jego ojciec był konsulem w 16 p.n.e.. Gnejusz poślubił w 28 n.e. Agrypinę Młodszą córkę Germanika i ich jedynym dzieckiem był Lucjusz Domicjusz Ahenobarbus, przyszły cesarz Neron. Konsul w 32 n.e., jako prokonsul zarządzał Sycylią. Zmarł w styczniu 40 n.e. Wg antycznych źródeł był człowiekiem zupełnie zdemoralizowanym. Swetoniusz przytacza wiele przykładów jego przestępczych wyczynów i nieuczciwości. Pod koniec życia cesarza Tyberiusza oskarżano go o obrazę majestatu, cudzołóstwa i o kazirodcze stosunki z siostrą Domicją Lepidą. Uszedł kary tylko dlatego, że cesarz wtedy zmarł. Podobno składającym mu życzenia z okazji urodzin syna (późniejszego Nerona) odpowiedział, że jego i Agrypiny potomek musi okazać się potworem, który przyniesie państwu zgubę.
[edytuj] Wywód przodków
| 4. Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus | ||||||
| 2. Lucjusz Domicjusz Ahenobarbus | ||||||
| 5. Emilia Lepida | ||||||
| 1. Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus | ||||||
| 6. Marek Antoniusz | ||||||
| 3. Antonia Starsza | ||||||
| 7. Oktawia Młodsza | ||||||
