Gołek białawy
Z Wikipedii
| Gołek bialawy | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | jednoliścienne |
| Rząd | storczykowce |
| Rodzina | storczykowate |
| Rodzaj | gołek |
| Gatunek | gołek białawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Leucorchis albida (L.) E. Mey. | |
| Synonimy | |
| Gymnadenia albida Rich. Pseudorchis albida (L.) Á. Löve & D. Löve |
|
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Gołek białawy (Leucorchis albida) – gatunek byliny należący do rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Występuje we wschodniej części Ameryki Północnej oraz w prawie całej Europie, również na Grenlandii. W Polsce wyłącznie w Sudetach i Tatrach.
Spis treści |
[edytuj] Morfologia
- Łodyga
- Wzniesiona, ulistniona, dość gruba, o wysokości do 30 cm.
- Liście
- W liczbie 3–5 na łodydze. Dolne jajowate, górne wąskie i obejmujące nasadą łodygę.
- Kwiaty
- Na szczycie łodygi, bezszypułkowe, wyrastające w kątach przysadek. Tworzą zbity, groniasty kwiatostan. Kwiaty drobne, białożółte o tępych działkach długości 3–5 mm. Warżka 3 klapowa z ostrogą 2–3 razy krótszą od zalążni. Znamię słupka posiada dziobek 2 uszka obejmujące małe, okrągłe i nagie uczepki. Kwitnie od maja do sierpnia.
- Owoc
- Zawierająca liczne i bardzo drobne nasiona torebka o długości do 8 mm.
- Bulwa
- Rozcięta na wąskie, wałeczkowate odcinki.
[edytuj] Ekologia
Rośnie na naskalnych murawach i halach, zarówno na podłożu wapiennym, jak i bezwapiennym. W Tatrach występuje głównie w piętrze kosówki i turniowym, ale z rzadka można go spotkać w reglach. Geofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Nardion [1].
[edytuj] Ochrona
W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową.
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Mirek, Halina Zarzycki: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
